ثروت مثل قند خون یا چربی است

ثروت مثل قند خون یا چربی است؛ تا حدی مفید است، ولی وقتی زیاد شود، نتیجه عکس می‌دهد. هر چه پول و مقام انسان بالاتر می‌رود، افسردگی و اضطراب او بیشتر می‌شود، حرص و جوشش قلبش بیشتر می‌شود، اعصابش خرد می‌شود.

مثلا شخص قبلاً سواد نداشت، آرام بود. دیپلم گرفت، کمی عصبی شد. لیسانس گرفت، عصبی‌تر شد. فوق لیسانس گرفت، بدتر شد. در دکترا تا مرز دیوانگی می رود.

پس مشغله‌های ثروت و آسایش فضای ذهن و قلب❤️ را پر می‌کند و قلب❤️ را کوچک می کند به اندازه یک گنجشک.
✨✨✨✨✨✨✨✨
الثروة کالسکر أو الدهون في الدم تکون مفیدة الی حد ما لکن اذا ازدادت تعطي نتیجة معاکسة . فکلما ا زداد المال والجاه عند المرء تضاعف الاکتئاب والاضطراب وارتفع الجشع والطمع وتوتر القلب والانهیار العصبي . وهناک مثلا مَن لم یکُن متعلماً ولکنه اذا ماحصل علی شهادة الثانویة أضحی متوترا قلیلا ثم تدرج ونال البکالوریوس وبات أکثر سوءاً من ذلک بینما أصبحت حالته بعد حصوله علی الماجستیر أسوء وفي مرحلة الدکتوراة وصل الی حد الجنون. ولذلک فأن الانشغالات بالثروة وتوفر الراحة تملأ أجواء الفکر والقلب وتؤدي الی صغر قلب المرء کالعصفور.

#الاستاذ_شجاعی

@INTshojaee

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.