هزار راه دلم بـتى که راز جـمالش هـنوز سـر بسته ست بـه غـارت دل سـوداييان کمـر بسته ست عـبير مـهر بـه يـلداى طـره پيچيده ست مـيان  لـطف، بـه طول کرشمه بر بسته ست زهـى تـموج نـورى که بـى غـبار صدف مـيان  مـوج خـطر، نـطفه گهر بسته ست بـيا که مـردمک چشـم عـاشقان همه شب مـيان بـه سـلسله اشک، تا سحر …

غرق نور بـه آفـتاب بگو كـى ظهور خواهى كرد                  تـمام چشـم مـرا غرق نور خواهى كرد دوبـاره  بـرگ درختان به شوق مى آيند                  چو  بـشنوند غـريبه! ظهور خواهى كرد تـو هـمچو بـوى محبت زپشت پنجره ها                  درون  ذهـن  شـقايق خطور خواهى كرد نگاه شـوق واميدم به آن دم صبحى است    …

شرقى ترين تبسم بغض آلود در  سـايه سـار غـريب چشم من جز انتظار خيس تو بر پا نيست بـر جـاده هـاى غمزده بى روح، وقتى حضور سبز تو پيدا نيست در  ايـن  غروب وهق هق باران زا چون ابرهاى خسته وبغض آلود بـايد  بـه کوه سر بگذارم من، حالا که شانه هاى تو اينجا نيست بـر  شـاخسار  تـرد نگاه مـن، …

نيامدى چشـمم بـه راه ماند وتو از در نيامدى                  ايـن  جمعه هم گذشت وتو آخر نيامدى؟ بـاغى  نـمانده اسـت که آخر نيامدى                  بـستان در انتظار تو بر گل نشسته است يک لـحظه هـم بـه ياد صنوبر نيامدى                  شـمشادهاى بـاغ، ز داغ تـو سوختند رفـتى  ز صـحن ديـده وديگر نيامدى             …

شهره نُه آسمان مـصدر  هـر  هشت گردون، مبدأ هر هفت اختر                  خـالق هـر شـش جهت، نورِ دلِ هر پنج مصدر والـى  هـر چار عـنصر، حـكمران هر سه دفتر                  پادشــاه هـر دو عـالم، حـجت يـكتاى داور آن  كـه  جـودش شهره نُه آسمان، بل لامكان شد                  مصطفى سيرت، على فر، فاطمه عصمت، حسن …

شـيعه يـعنى شـوق، يعنى انتظار                  صـاحب  آيـنه  تـا صـبح بهار شـيعه يـعنى صاحب پا در رکاب                  تا  که خورشيد افکند رخ از نقاب فاش مى بينم ملائک صف به صف                  ايـن غـزل خوانند با تبنور ودف عـشقبازان، شور وحال آمد پديد                  مـيم  وحاى وميم ودال آمد پديد شـب …

غرق انتظار دلـم  به وسعت صد زخم، داغدار تو شد                  تـمام سـينه مـن دشـت لاله زار تو شد بـلور  صـبر  مـن از طـاقِ طاقتم افتاد                  شکسـت مـثل دلِ من که بى قرار تو شد مدينه  چشم  به راه تو، مکّه گوش به زنگ                  حـرم  بـه زمزمه و، زمزم اشکبار تو شد …

بهار خواهم مرد بـيا  وگرنـه در ايـن انـتظار خواهم مُرد                اگر  که بـى تـو بـياييد بهار، خواهم مُرد به روى گونه من، اشک سال ها جارى است                وزيـر  پاى هـمين آبـشار، خـواهم مُرد نـيامدى  وخـدا آگه اسـت، من هر روز                بـه  اشـتياق  رُخَـت چند بار خواهم مُرد خـبر رسـيد که تـو بـا بـهار مـى …

راه های عملی تقویت خوش بینی و ترک بدبینی الف. توجه به روایاتی که بدگمانی را مذمت کرده و خوش گمانی را تشویق کرده است و تمرکز فکری و عملی پیدا کردن روی ریشه های خوش بینی (خوف و خشیت از خدا، عبودیت خالص، احسان و تکریم مردم، تحمل و…). ب. توجه به فوائد خوش بینی که در روایات به …

کلام شهدا بچه ها را بر میداشتیم و به دنبال آقا به روستاها می رفتیم. با توجه به تبلیغات ضدروحانی رژیم، ایشان جاهایی را انتخاب می کرد که سختی بیشتر و نیاز شدیدتر داشته باشند و به نوعی از نظر شرایط، زندگی در آنها مشکل تر باشد. در ورود ما به بعضی از روستاها با استقبال سرد روستائیان مواجه می …