ز تو هر هديه که بردم به خيال تو سپردم که خيال شکرينت فر و سيماي تو دارد غلطم گر چه خيالت به خيالات نماند همه خوبي و ملاحت ز عطاهاي تو دارد

دل من راي تو دارد سر سوداي تو دارد رخ فرسوده زردم غم صفراي تو دارد سر من مست جمالت دل من دام خيالت گهر ديده نثار کف درياي تو دارد

دستگيري کن و پيري کن و غمخواري کن از سر کوي تو مأيوس نگردم هرگز غمزه‏اي، غمزدگان را تو مددکاري کن هله، با جرعه‏اي از باده ميخانه خويش

من سري دارم و در پاي تو خواهم بازيد خجل از ننگ بضاعت که سزاوار تو نيست به جمال تو که ديدار ز من بازمگير که مرا طاقت ناديدن ديدار تو نيست

خود که باشد که تو را بيند و عاشق نشود؟ مگرش هيچ نباشد که خريدار تو نيست کس نديدست تو را يک نظر اندر همه عمر که همه عمر دعاگوي و هوادار تو نيست

کس ندانم که در اين شهر گرفتار تو نيست هيچ بازار چنين گرم که بازار، تو نيست سرو زيبا و، به زيبايي بالاي تو نه شهد شيرين و، به شيريني گفتار تو نيست

ما زاده عشقيم و فزاينده درديم با مدّعيِ عاکفِ مسجد، به نبرديم با مدّعيان، در طلبش عهد نبستيم با بي‏خبران، سازش بيهوده نکرديم در آتش عشق تو، خليلانه خزيديم در مسلخ عشّاق تو، فرزانه و فرديم

  مشورت و رشد امام حسن(ع): ماتَشاوَرَ قَومٌ الّا هُدُوا إلى رُشدِهِم. تحف العقول ،ص203   هيچ مردمى با هم مشورت نكردند مگر آن كه به راه پيشرفت خود رهنمون شدند.

  زبان و ارزش انسان امام حسین (ع): لا تَقولوا بِأَلسِنَتِكُم مايَنقُصُ عَن قَدرِكُم. تحف العقول ،ج 2،ص205  چيزى بر زبان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد.

  بنده شهوت امام علی(ع): عبد الشّهوة اسير لا ينفك اسره. غرر الحکم ،ص499  بنده شهوت اسيرى است كه هرگز آزادى نخواهد داشت.