احادیث ائمه (ع)

  فضل قرآن پیامبر(صل  الله علیه واله وسلم): فَضْلُ القُرآنِ عَلى سائِرِ الْكَلامِ كَفَضْلِ اللّه ِ عَلى خَلْقِهِ. جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 182  بـرترى قـرآن بر سـاير سخـنها هـمانند برترى خدا بر مخـلوقات اوسـت.

  همنشینی خردمندان امام حسین(علیه السلام): مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ الجُلوسُ إلى أهلِ العُقولِ. بحارالانوار،ج75،ص119  از نشانه هاى خوش نامى و نيك بختى، همنشينى با خردمندان است.

  شب زنده داری امام صادق (علیه السلام): لا تَدَعْ قِيامَ اللَّيلِ، فإنَّ المَغبونَ مَن غُبِنَ قِيامَ اللَّيلِ. معاني الأخبار ،ج1، ص342   شب زنده دارى را فرو مگذار؛ زيرا زیان رسیده كسى است كه شب زنده دارى را از دست بدهد .

  دین شناسی امام کاظم(علیه السلام): فَـقَّـهُوا فى ديـنِ اللّه ِ، فَإنَّ الْفِقْهَ مِفْتاحُ الْبَصيرَةِ وَ تَمامُ الْعِبادَة. مسند الامام الكاظم ،ج3، ص249   در دين خـدا دانا شويد، هـمانا دين شـناسى و فـقه، كليد بصيرت و كمال عبادت است.

  تسبیح فاطمه زهرا(علیه السلام) امام صادق (علیه السلام): تَسْبيحُ فاطِمَةَ عليهاالسلام فى كُلِّ يَوْمٍ فى دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَىَّ مِنْ صَلاةِ اَلْفِ رَكْعَةٍ فى كُلِّ يَوْمٍ. كافى، ج3، ص343  تسبيحات فاطمه زهرا عليهاالسلام در هر روز پس از هر نماز، نزد من محبوب تر از هزار ركعت نماز در هر روز است.

تقوا راس حکمت امام حسن (عليه السلام): اَلتَّقوى بابُ كُلِّ تَوبَةٍ و رَأسُ كُلِّ حِكمَةٍ و شَرَفُ كُلِّ عَمَلٍ. تحف العقول،ص232 تقوا، باب هر توبه و سرآمد هر حكمت، و [مايه] شرافت هر كارى است.

عزت دنیا برای طالب علم امام علی(عليه السلام) : لِطالِبِ العِلمِ عِزُّ الدُّنيا و فَوزُ الآخِرَةِ. الحکم الزاهره،ص55 جوينده دانش را، عزّت دنيا و رستگارى آخرت است.

نتیجه کسب حرام امام علی(عليه السلام) : مَن يَكتَسِبْ مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ يَصرِفْهُ في غَيرِ حَقِّهِ. غرر الحكم ،ص355 كسى كه مالى را از راه ناروايش به دست آورد، آن را به ناروا خرج كند.

پرستاری از مریض پیامبر(صلي الله عليه واله وسلم): مَنْ قَامَ عَلَى مَرِيضٍ يَوْماً وَ لَيْلَةً بَعَثَهُ اللَّهُ مَعَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ الرَّحْمَنِ. بحارالانوار،ج78،ص225 هرکس یک شبانه روز از مریضی پرستاری کند خداوند روز قیامت او را با ابراهیم خلیل مبعوث می کند.

امام حسن(عليه السلام) پیامبر: (صلي الله عليه واله وسلم) حَسَنٌ مِنّي وأنَا مِنهُ، أحَبَّ اللَّهُ مَن أحَبَّهُ. بحارالانوار، ج43،ص306 حسن از من است و من از اويم؛ هر كه دوستش بدارد، خداوند دوستدار او است.