بایگانی برچسب: حضرت امام علی (عليه السلام):

«آمرزش و روزی» حضرت امام علی (عليه السلام): اِذا اَبْطَـاَتِ الاَْرْزاقُ عَلَيْكَ فَاسْتَغْفِرِ اللّهَ يُوَسِّعْ عَلَيْكَ فيها؛ تحف العقول، ص 174 هرگاه در روزى تو تأخير و تنگى پديد آمد، از خداوند آمرزش بخواه تا روزى را بر تو فراوان گرداند.

«استواری شریعت» حضرت امام علی (عليه السلام): قِوامُ الشَّريعَةِ الأمرُ بِالمَعرُوفِ والنَّهيُ عَنِ المُنكَرِ و إقامَةُ الحُدود؛ ميزان الحكمه ، ج‏7، ص321 استوارى شريعت ، به امر به معروف و نهى از منكر و برپاداشتن حدود است.

« ویژگیهای ایام جوانی » حضرت امام علی (عليه السلام): إنَّما قَلبُ الحَدَثِ كَالأَرضِ الخالِيَةِ ما اُلقِيَ فی‌ها مِن شَيءٍ قَبِلَتهُ فَبادَرتُكَ بِالأَدَبِ قَبلَ أن يَقسُوَ قَلبُكَ، وَيشتَغِلَ لُبُّكَ؛ نهج البلاغة، نامه ۳۱ همانا دلِ جوان، مانند زمينِ كشت ‌ناشده است. آنچه در آن افكنده شود، می‌پذيرد. ازاينرو، پيش از آنكه دلت سخت گردد و خِردت سرگرم شود، به تربيت …

« توصیه ای به جوانان » حضرت امام علی (عليه السلام): يا مَعشَرَ الفِتيانِ، حَصِّنوا أعراضَكُم بِالأَدَبِ ودينَكُم بِالعِلمِ؛ تاريخ اليعقوبي ، ج ۲ ،ص ۲۱۰ اى جوانان! آبروى خويش را با ادب (تربيت) و دين خويش را با دانش نگه داريد.

« سفارش به قضات » حضرت امام علی (عليه السلام): مَنِ ابتَلى بِالقَضاءِ فَليُواسِ بَينَهُم فِي الإشارَةِ و فِي النَّظَرِ و فِي المَجلِسِ؛ الكافى ، ج ۷ ، ص ۴۱۳ آن كه بر مسند قضاوت می‌نشیند، بايد ميان مردم در اشاره و نگاه و نشستن، برابرى را مراعات كند.

« عزم راسخ با تن‌پروری ؟! » حضرت امام علی (عليه السلام): ولا تَجتَمِعُ عَزيمَةٌ ووَليمَةٌ، مَا أنقَضَ النَّومَ لِعَزائِمِ اليَومِ، وأمحَى الظُّلَمَ لِتَذاكيرِ الهِمَمِ؛ نهج البلاغة، الخطبة ۲۴۱ تصميم راسخ با سورچرانى (تن‌پرورى) جمع نمی‌شوند. چه بسيار تصميمهاى روز را كه خوابِ شب می‌شكند، و چه بسيار تاريكی‌ها كه ياد همّتهاى بلند را از خاطر محو می‌كند.

« پرهیز از بیکاری و سستی » حضرت امام علی (عليه السلام): هَيهاتَ مِن نَيلِ السَّعادَةِ السُّكونُ إلَى الهُوَينا وَالبَطالَةِ؛ غرر الحكم، ح ۱۰۰ چه دور است تن دادن به سستى و بيكارى، از دستيابى به خوشبختى.

« علاج ترس » حضرت امام علی (عليه السلام): إذا هِبتَ أمرا فَقَع فيهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقّيهِ أعظَمُ مِمّا تَخافُ مِنهُ؛ نهج البلاغة، الحكمة ۱۷۵ اگر از كارى هراس دارى، خود را در آن بينداز؛ چرا كه دلهره و هراس [از خطر] از خودِ خطر، دشوارتر است.

« حفظ عزت » حضرت امام علی (عليه السلام): أكرِم نَفسَكَ عَن كُلِّ دَنِيَّةٍ وإن ساقَتكَ إلَى الرَّغائِبِ فَإِنَّكَ لَن تَعتاضَ بِما تَبذُلُ مِن نَفِسكَ عِرضا؛ نهج البلاغة، نامه ۳۱ خود را از هر پستی ‌اى بركنار دار، گرچه تو را به خواسته ‌هايت برساند؛ چرا كه در برابر آنچه از آبروی خود می‌پردازى، چيزى به دست نخواهى آورد.

« رسيدن به آرزوها با » حضرت امام علی (عليه السلام): مَن حَسُنَ عَمَلُهُ بَلَغَ مِنَ اللّهِ أمَلَهُ؛ غرر الحكم، ح ۸۸۲۶، هر كه كردارش نيك باشد، خداوند او را به آرزويش می‌رساند.