سید ایام پیامبر(ص): إِنَّ يَوْمَ الْجُمُعَةِ سَيِّدُ الْأَيَّامِ يُضَاعِفُ اللَّهَ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَات الکافی، ج3،ص414 روز جمعه، سَرور روزهاست. خداوند در آن روز، بر حسنات مى افزايد ، گناهان را محو مى كند و درجات را بالا مى برَد.
ادامه نوشته »امام علی(ع):
معاشرت با مردم امام علی(ع): خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً إن مِتُّم مَعَها بَكَوا عَلَيكُم، وإن عِشتُم حَنّوا إلَيكُم. نهج البلاغه ، حکمت 10 با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر بميريد بر شما بگريند و اگر زنده باشيد مشتاق ديدن شما باشند.
ادامه نوشته »امام علی(ع):
مهربانی با فرودستان امام علی(ع): ارْحَمْ مَنْ دُونَكَ يَرْحَمْكَ مَنْ فَوْقَكَ. غرر الحكم ، ص435 با فرودست خود مهربان باش تا فرادستت با تو مهربان باشد .
ادامه نوشته »پیامبر(ص):
چهارزن برگزیده پیامبر(ص): اخْتَارَ مِنَ النِّسَاءِ أَرْبَعاً مَرْيَمَ وَ آسِيَةَ وَ خَدِيجَةَ وَ فَاطِمَة. خصال، ج1،ص225 خداوند از زنان چهار نفر را برگزید که عبارتنداز مریم و آسیه و خدیجه و فاطمه.
ادامه نوشته »پیامبر(ص):
کنترل سخن پیامبر(ص): اترُك فُضولَ الكَلامِ ، وَحَسبُكَ مِنَ الكَلامِ ما تبلُغُ بِهِ حاجَتَكَ. امالی طوسی ، ص 535 زيادى سخن را رها كن و از سخن ، به همان مقدار كه حاجتت را تأمين مى كند، بسنده كن.
ادامه نوشته »اى شام هجر! كى سپرى مى شوى؟ كه ما
اى شام هجر! كى سپرى مى شوى؟ كه ما در آرزوى صبح زوال تو سوختيم ما را چو مرغكان هوس آب و دانه نيست امّا ز حسرت لب و خال تو سوختيم
ادامه نوشته »امام صادق(ع):
ریا و شرک امام صادق(ع): كُلُّ رياءٍ شِركٌ، إنّهُ مَن عَمِلَ للناسِ كانَ ثوابُهُ على الناسِ. الكافي، ج 2، ص 293 هرگونه ريايى شرك است. هر كه به خاطر مردم كار كند، پاداشش به عهده مردم باشد.
ادامه نوشته »پیامبر(ص):
عبادت با تفکر پیامبر(ص): رَكعَتانِ مُقتَصَدَتانِ في التَّفَكُّرِ خَيرٌ مِن قيامِ لَيلَةٍ والقَلبُ ساهٍ. امالی طوسی، ص 533 دو ركعت نماز متوسّط همراه با انديشه، بهتر از شب زنده دارى با بى توجّهى دل است.
ادامه نوشته »پیامبر(ص):
هدیه و عفت پیامبر(ص): هِبَةُ الرَّجُلِ لِزَوْجَتِهِ تَزِيدُ فِي عِفَّتِهَا . من لایحضره الفقیه، ج1،ص381 هدیه دان مرد به همسرش عفت اورا افزایش می دهد.
ادامه نوشته »امام صادق(ع):
آفت دین امام صادق(ع): آفَةُ الدِّينِ: الحَسدُ والعُجْبُ والفَخْرُ اصول كافي ،ج 2، ص 307، ح 5 آفتِ دين، حسد ورزيدن و خودپسندى و فخرفروشى است.
ادامه نوشته »