فصل 2. شيطان و ملك در آيات و احاديث

فصل 2. شيطان و ملك در آيات و احاديث
و در حديث است : ((هر كه برادر دينى خود را ديدن كند، هفتاد هزار فرشته او را به مشايعت كنند، گويند: هان ، خوش باشى و بهشت تو را خوش ))!⁽⁶⁹⁵⁾
و نيز: ((هر كه عطسه كند، سپس دستش را بر روى برآمدگى بينى خود گذارد و گويد: الحمد لله رب العالمين كثيرا كما هو اهله ، و صلى الله على محمد النبى و آله و سلم (سپاس و ستايش بسيار، خداى ، پروردگار جهانيان را چنانكه اهل آن است ، و درود و سلام خدا بر محمد پيامبر و خاندان او)، پرنده اى از ملخ كوچكتر و از مگس بزرگتر، از بينى او بيرون رود تا به زير عرش برسد و تا روز قيامت براى او از خدا آمرزش ‍ طلبد.)) ⁽⁶⁹⁶⁾
و امثال اين گونه اخبار بسيار است .

گفته اند: برخى از باطنها و سينه ها (دلها) از غايت صفايى كه دارد روزانه هزارها فرشته براى زيارت آنها وارد آنها مى شوند. و برخى ديگر روزانه هزار وسوسه و دروغ و فحش و دشمنى و درگيرى با مردم در آنها وارد مى شود و چنين دلهايى چراگاه شيطانهاست .))
اين آيه تصديق اين مطلب است : ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة : ⁽⁶⁹⁷⁾ ((كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست ، سپس در اين راه پايدارى كردند، فرشتگان بر آنان فرود مى آيند.))
و در مقابلش اين آيه : هل انبئكم على من تنزل الشياطين ، تنزل على كل افاك اثيم ⁽⁶⁹⁸⁾ ((آيا شما را خبر دهم كه شيطانها بر چه كس فرود مى آيند؟ بر هر دروغزن گنهكارى فرود مى آيند.))
و من يعش عن ذكر الرحمن نقيض له شيطانا فهو له قرين . ⁽⁶⁹⁹⁾ ((و هر كه از ياد خدا روى بگرداند، شيطانى براى او برانگيزيم (برگماريم ) كه او را دمساز و همنشين باشد)).