بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
اخلاق حرفه‌اي
پرسش: يکي از اصول مهم حقوق مسلمانان و اخلاق حرفه‌اي در مشاوره، اصل رازداري است. برخي مشاوران را مراکز آموزشي يا اداري و انتظامي به همکاري دعوت مي‌کنند. رازگشايي سبب مي‌شود که افراد زير‌مجموعه به مشاور اعتماد نكنند يا اصلاً براي رفع مشکل نزد او حاضر نشوند و اگر حاضر شوند، در بازگويي مسائل و مشکلاتشان مقاومت کنند و صادقانه با مشاور همراهي نکنند.
الف) آيا مشاور اجازه دارد که اطلاعات محرمانة مُراجعان را، که به‌عنوان راز در اختيارش مي‌گذارند، به آن مراکز بدهد؟
ب) آيا اين مراکز حق درخواست افشاي راز را از مشاور دارند؟
ج) اگر درخواست کنند، مشاور چه بايد بکند؟ اطاعت از ما‌فوق يا رازداري؟
پاسخ: به‌طور کلي، افشاي اسرار ديگران جايز نيست و مشاور حق ندارد اطلاعاتي را که مُراجع به او داده است براي ديگران بيان کند. بلي، در مواردي که وجود مشکل ممکن است براي جامعه و يا خود شخص خطر‌آفرين باشد و اهميت آن از رازداري مهم‌تر است، گفتن به مقامات مسئول، آن‌هم در حد ضرورت، مانعي ندارد. مثلاً اگر مشاور متوجه شود که مُراجع، خلباني است که مشکلات عصبي خاصي دارد و در مواقع حساس ممکن است کنترل از دست او خارج شود و يا در پست نظامي و انتظامي است که ممکن است به ديگران لطمه وارد کند، گفتن به مسئولين مربوط لازم است. در مثل موارد فوق، مراکز هم مي‌توانند درخواست اطلاعات کنند و مشاور هم، در حد ضرورت، بايد پاسخ‌گو باشد.[1]
پی نوشت :
1.سيدمحمدتقي علوي و محمدحسين قديري، مشاوره زير گنبد فيروزه اي(استفتائات فقهي در حوزه مشاوره و درمان درماني)، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني قم(ره)، ص118.
