امام حسين عليه السلام و نماز

امام حسين عليه السلام و نماز
روز عاشوراء هنگام زوال : ابوثمامه صيدارى خدمت حضرت سيد الشهداء عليه السلام عرض كرد: جانم شما! اين مردم به شما نزديك شده اند و لحظاتى بعد به شهادت مى رسيد به خدا سوگند تا من زنده ام از شما حمايت مى كنم . اكنون وقت نماز است و دوست دارم هنگام ملاقات نماز ظهر را خوانده باشيم حضرت سيد الشهداء عليه السلام سر به آسمان بلند كرد و فرمود: خداوند، را از نماز گزاران قرار دهد، ما را به ياد نماز انداختى . آرى اكنون اول وقت نماز است سپس به ياران خود فرمود:از اينان بخواهيد چند لحظه دست از جنگ بردارند تا ما نماز بگذاريم ،حصين بن نمير بى شرمانه گفت :نماز شما پذيرفته نيست ! حبيب بن مظاهرى بر وى تاخت و او را از اسب به زمين افكند و شمشير كشيد تا به سزاى كردار و گفتارش برساند ،ياران حصين بن نمير پيش تاختند و به هر زحمتى بود، او را از مهلكه نجات دادند. امام به نماز ايستادن ،دو تن از ياران دلاور حضرت به نامهاى ((زهير بن قين )) و ((سعيد بن عبدالله )) در مقابل نمازگزاران ايستادند تا از آنان محافظت كنند. ظهر عاشورا،تيرها به سوى اقامه كنندگان نماز عشق به پرواز در آمد نماز تمام شد،سعيد بن عبدالله بر زمين افتاد، و به شهادت رسيد ،تن آن سربدار قبيله عشق ،علاوه بر ضربات شمشير و نيزه ،آماج سيزده تير سپاه عمر سعد شده بود.