تشخيص افسردگي
اگر فردي پنج تا (يا بيشتر) از علايم زير را در يك دوره يك هفتهاى داشته باشد، دچار افسردگى اساسى شده است؛ البته به شرط اين كه اين علايم ناشى از يك بيمارى جسمانى نباشد : 1. خُلق افسرده در اكثر مواقع روز (مثل احساس غمگينى و پوچى). 2. كاهش قابل توجهى در علاقه يا احساس به فعاليتهاى روزمرّه (تقريباً در همه روز). 3. بى خوابى يا پرخوابى تقريباً هر روز. 4. احساس خستگى مفرط تقريباً هر روز. 5. تحريك يا كندى روانى – حركتى تقريباً هر روز. 6. احساس بىارزشى. 7. كاهش تمركز و كاهش توانايى تفكر. 8. افكار خودكشى به صورت مكرر (البته بدون داشتن طرح خاص يا اقدام به خودكشى) [1]
پی نوشت :
[1] ديويد ال روزنهان، روان شناسي نابهنجاري، ترجمه يحيي سيدمحمدي، ارسباران، 1387