فصل 6. معناى قرار گرفتن خدا بر عرش

فصل 6. معناى قرار گرفتن خدا بر عرش
در كتاب ((توحيد)) به سند صحيح از مولايمان امام صادق عليه السلام روايت كرده است كه : از آن حضرت درباره اين آيه : الرحمن على العرش استوى ⁽¹⁸¹⁾: ((خداوند بر عرش استوا دارد)) پرسش شد، فرمود: نسبت او با تمام اشياء مساوى است . بنابراين چيزى به او از چيز ديگر نزديكتر نيست ، دورها از اين دور نيستند، و نزديكها به او نزديك نمى باشند، نسبت او با همه چيز مساوى است .⁽¹⁸²⁾
و در ((كافى )) با سند خود اين را آورده است .⁽¹⁸³⁾
و در ((كافى )) با سند خود از مولايمان حضرت هادى عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: تمام اشياء براى او از نظر علم و قدرت و ملك و احاطه مساوى هستند.⁽¹⁸⁴⁾