مقصد سوّم : شناخت كتابهاى آسمانى و رسولان الهى عليهم السلام
لقد ارسلنا رسلنا بالبينات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط.
(حديد / 25)
((به تحقيق كه ما پيامبران خود را با دليل روشن فرستاديم و كتاب و ميزان با آنان فرو فرستاديم تا مردم به عدالت برخيزند)).
باب اول : نياز به پيامبران و اديان آسمانى و اسرار تكاليف
و ان من امة الا خلا فيها نذير
(فاطر / 24)
((و هيچ امتى نيست مگر آنكه هشدار دهنده اى در ميان آن بوده است )).
فصل 1. لزوم دين براى حفظ نظام اجتماع
بدان كه دنيا يكى از منزلگاههايى است كه در راه سائران به سوى خدا قرار دارد و بدن مركب است ، و هر كه از تدبير منزل و مركب غفلت ورزد سفر خود را به پايان نخواهد برد، و تا امر معاش در دنيا تنظيم نشود يكدله شدن براى خدا كه همان سلوك است صورت نبندد، و اين انجام نگيرد مگر اينكه بدن سالم و نسل ادامه داشته باشد، و بدن سالم و نسل دائم زمانى حاصل است كه اسباب حفظ وجود آنها و اسباب دفع آفات و مفسده هاى آنها فراهم باشد.
اسباب حفظ سلامت بدن خوردن و آشاميدن است و اسباب حفظ دوام نسل ازدواج ؛ كه خداوند غذا را سبب زنده بودن و زنان را كشتزار نسل قرار داده است ، ولى به حكم فطرت ، خوردنيها و زنان ويژه برخى از خورندگان و مردان نيست بلكه همگى بدان نيازمندند، و از طرفى انسانها نيازمند به تمدن و اجتماع و همكارى هستند، زيرا ممكن نيست كه هر كس بتواند به تنهايى زندگى كند و همه نيازمنديهاى فراوان خود را بدون همكارى ديگرى برطرف سازد، بلكه لازم است كه برخى بار برند، برخى آسياب كنند و برخى كارهاى ديگر؛ از اين رو فرقه ها و گروههاى مختلفى در اجتماع تشكيل مى گردد و سرزمينها و شهرهاى گوناگونى درست مى شود، و در نتيجه در معاملات و پيوندهاى زناشويى و جناياتى كه ميان آنها رخ مى دهد نيازمند به قانونى هستند كه همگى بدان رجوع كنند و با آن قانون به عدالت در ميان خود رفتار نمايند، و اگر چنين نباشد به جان يكديگر افتاده و جنگ و خونريزى ميان آنان در مى گيرد، و از اينها بالاتر از سلوك الى الله باز مى مانند و اين كار به هلاكت و نابودى آنان و قطع نسل و اختلال نظام مى انجامد، زيرا هر كسى طبيعتا خواهان برآوردن نيازمنديهاى خود است و بر كسانى كه در اين راه براى او مزاحمت ايجاد مى كنند خشم مى گيرد.
اين قانون ((شرع )) ناميده مى شود، و شرع ((شارع )) مى خواهد كه اين قانون و راه زندگى را در ميان آنها وضع كند تا كار معاش آنها در دنيا تنظيم گردد و نيز راهى را در برابر آنان نهد كه با پيمودن آن به خداى بزرگ برسند، مثلا آنچه را سبب يادآورى آخرت و كوچ كردن به سوى پروردگارشان مى شود بر آنان واجب نموده و ايشان را از روز رستاخيز، روزى كه از جايى نزديك فراخوانده شوند و زمين بشكافد و با شتاب از گورها به در آيند، بيم و هشدار دهد و به راه راست رهنمونشان گردد تا ياد خدايشان را از خاطر نبرند و با سرگرم شدن به دنيا از آخرت خود كه هدف نهايى و مقصد والاى آنهاست غفلت نورزند.