فصل 5. تفسير براق و سدرة المنتهى ، و شمايل برخى از پيامبران و تعداد معراجها

فصل 5. تفسير براق و سدرة المنتهى ، و شمايل برخى از پيامبران و تعداد معراجها
در وصف براق گفته اند: چهار پايى است كه صورتش مانند صورت انسان و گوشهايش مانند گوش فيل و موهاى گردنش مانند موهاى گردن اسب و پاهايش مانند شتر (يا آهو) و دمش مانند دم گاو است .
و گويند: در رانهايش دو بال است كه پاهايش را مى پوشاند. و آن را به خاطر رنگ درخشان يا نور درخشنده يا سرعت سيرش براق گويند.
درباره سدرة المنتهى گفته اند: درختى است كه هر كى از افراد امت بدان مى رسد و آنقدر بزرگ است كه يك سواره هفتاد سال در زير سايه آن سير مى كند، و برگش مانند سايبانى براى آفريدگان است ، نورى آن را مى پوشاند و فرشتگان نيز آن را فرا مى پوشند و اين است معناى اين آيه : اذ يغشى السدرة ما يغشى .⁽¹¹⁶⁶⁾
و روايت است كه : سدرة المنتهى از اصل عرش منشعب است و بر روى سر حاملان عرش قرار دارد، ميوه هايش مانند قله هاى كوه است ، پوششى از طلا آن را پوشانده است ، چون از امر خدا آنچه كه مى بايست او را بپوشاند، بپوشاند دگرگون مى شود و احدى از آفريدگان نمى تواند آن را از زيبايى توصيف كند.⁽¹¹⁶⁷⁾
و گفته شده كه آن ، زيورها و جامه هاى زيبا و ميوه هاى گوناگون را براى بهشتيان بر روى خود دارد، بر هر برگى از آن فرشته اى است كه خدا را تسبيح مى كند، اگر برگى از آن در زمين افتد اهل زمين را روشنى بخشد، و آن همان درخت طوبى است .
و روايت است كه : پيامبر صلى الله عليه و آله ابراهيم و موسى و عيسى را براى ياران خود توصيف نمود و فرمود: اما ابراهيم ، كسى را از تو شبيه تر به صاحبتان (شخص پيامبر صلى الله عليه و آله ) و از صاحبتان شبيه تر به او نديدم . و اما عيسى ، مردى بود سرخ رو، ميان قامت ، لخت مو، گويى از جايگاهى گود و تاريك بيرون آمده و از سرش آب مى چكد در حالى كه آبى به سرش نيست . شبيه ترين مردان شما به او عروة بن مسعود ثقفى است .⁽¹¹⁶⁸⁾
و درباره معراج اختلاف است كه : آيا يك سال قبل از هجرت بوده يا قبل از بعثت ؟ آيا در خانه ام هانى بوده يا در مسجد يا در ابطح (بيابان مكه )؟ روحى بوده يا جسمانى ؟ در بيدارى بوده يا در خواب ؟ و آيا در آن شب جسد شريفش مفقود شده يا نه ؟
و در مورد اخير مى توانى حق مطلب را از اصولى كه ما درباره نفس انسانى و ارواح مربوط به آن و احوال معجزات و غيره به دست داديم بفهمى .