بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
آيه شماره 65 از سوره مبارکه نحل
زنده شدن زمین و آغاز بهار
وَاللّهُ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ
و خدا از آسمان آبى فرود آورد و با آن زمين را پس از پژمردنش زنده گردانيد قطعا در اين [امر] براى مردمى كه شنوايى دارند نشانهاى است
پدیدههاى طبیعى، (از جمله آمدن ابر وباران) تصادفى نیست، به ارادهى خداوند است. «واللَّه انزل»
زمین همچون انسان مرگ و حیات دارد. «فاحیا به الارض بعد موتها»
اجراى برنامههاى الهى از طریق اسباب عادى وطبیعى است. «فاحیا به الارض»
آب، مایهى حیات زمین وزمینیان است. «فاحیا به الارض»
تدبیر خداوند در طبیعت، كلاس توحید است. «انّ فى ذلك لآیة»
بهترین راه خداشناسى، گوش سپرن وپندگرفتن از آیات الهى است. «لآیة لقوم یسمعون»
