آسيبشناسي مراسم عزاداري
الف) رقابتهاي شديدي كه گاهي بين گروهها و هيئتهاي مذهبي ايجادميشود.
ب) متداخل شدن مراسم عزاداري، با خرافات و امور ناصحيحي از فرهنگعمومي مردم
ج) اصالت پيدا كردن بعضي از فوايد جانبي و فرعي كه از طريق هر گروه اجتماعيممكن است حاصل شود، مثل ديد و بازديد و…
د) فراهم آوردن آزار و اذيت هايي براي ديگران، به طور مثال از طريق صدايبلندگو، بسته شدن خيابان و… كه اگر زياد تكرار شود، ممكن است افرادي را منزجر كند.
ه) استفاده از اشعار و موسيقي اي كه در شأن عزاداري حسيني نيست و گاهيممكن است خلاف شرع باشد.
و) غلبه كردن بعد عاطفي، و غفلت از بعد شناخت ديني در اين مراسم، اين آسيببسيار جدي است و در دراز مدت ميتواند تخريب كننده باشد.
ز) ايجاد رابطههاي مريد و مرادي بين افراد معمولي؛ گاهي ممكن است افرادي درلفافه و ناآشكار، به جاي دعوت به دين، دعوت به خود كنند.
ط) تكراري بودن محتوي و شيوههاي جاري؛ مثل سخنرانيها، اشعار و..
ي) ساختن يا استفاده كردن از روضه و مطالبي كه مستند نيست، اما تأثیر عاطفيايجاد ميكند.
ك) انجام دادن بعضي رفتارها؛ مثل نواختن شيپور، اجراي آهنگهاي مبتذل.
ل) آسيب رساندن به بدن، مثل قمه زني كه مبناي ديني ندارد.
م) قرار گرفتن مجالس عزاداري، در اختيار افراد كم سواد.
ن) خواندن بعضي از اشعار غلوآميز كه خلاف اعتقادات ديني است.
پی نوشت :
1.محمد كاوياني، روانشناسي عزاداري، سايت گفتگوي ديني دات كام