نماز در محراب

آيه شماره 39  از سوره مبارکه آل عمران
نماز در محراب

فَنَادَتْهُ الْمَلآئِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللّهَ يُبَشِّرُكَ

بِيَحْيَى مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ

پس در حالى كه وى ايستاده [و] در محراب [خود] دعا مى‏كرد فرشتگان او را ندا دردادند كه خداوند تو را به [ولادت] يحيى كه تصديق كننده [حقانيت] كلمة الله [=عيسى] است و بزرگوار و خويشتندار [=پرهيزنده از آنان] و پيامبرى از شايستگان است مژده مى‏دهد
دعاى خالصانه از قلب پاك مستجاب مى‏شود. «دعا زكریّا… فنادته الملائكة»
نماز، در ادیان پیشین نیز بوده است. «یصلى فى المحراب»
مِحراب مسجد، از قداست خاصّى برخوردار است. محل نزول مائده آسمانى؛ «وجد عندها رزقاً» استجابت دعا. «فنادته الملائكة… فى المحراب»
نماز، زمینه‏ى نزول فرشتگان است. «نادته الملائكة و هو یصلّى فى المحراب»
اراده‏ى خداوند بر هر چیزى غلبه دارد. پیرىِ پدر و عقیمىِ مادر، مانع فرزنددار شدن نیست. «انّ اللّه یبشّرك بیحیى»
گاهى نامگذارى افراد از طرف خداست. «یُبشّرُك بیحیى»
فرزند از نعمت‏ها و بشارت‏هاى الهى است. «یبشّرك بیحیى»
انبیا یكدیگر را تصدیق مى‏كنند. «مصدقا بكلمة من اللّه»
حضرت عیسى نشانه‏اى از قدرت خداست، نه فرزند خدا. «بكلمة من اللّه»
خداوند از آینده هر كس خبر دارد. «سیّداً و حصوراً و نبیّاً»
عفّت و كنترل تمایلات جنسى، مورد ستایش خداوند است. «حصوراً»