آثار مشاوره با نسل جوان

آثار مشاوره با نسل جوان

1- ورزیدگی نیروی فكر و اندیشه
مشاوره با جوان نیروی فكر و اندیشه او را عمیق تر و ورزیده تر می كند، زیرا اصل مشورت، اتصال عقل دیگران با عقل خویش است و هر موقعیت مشاوره ای، جوان را در برابر پرسشی قرار می دهد كه لازم می داند به خوبی بیندیشد، و پاسخی شایسته ارائه كند و در حقیقت چنین فرصتی، زمینه را برای رشد و پرورش نیروی عقلانی، فراهم می نماید و او را از جامع نگری و پختگی فكری بیشتری در مقایسه با همسالان خود كه در چنین شرایطی نیستند، برخوردار می سازد.
2- تأییدی بر احساس كفایت و قابلیت
پذیرش شخص در خانواده یا جامعه، باعث مراجعه افراد و كسب آراء و نظرات اوست. مشورت با جوان تأییدی بر احساس قابلیت فكری و كفایت عقلانی اوست و هر اقدام مشاوره ای، پاسخی به نیاز جوان برای پذیرش و مقبولیت نزد دیگران است و حاصل آن، افزایش میزان اعتماد به نفس فرد خواهد بود.
3- برداشت جدیدی از مسئولیت
جوان پس از هر مشورتی كه دیگران با وی ترتیب می دهند، برداشت جدیدی از احساس مسئولیت پیدا می كند. این امر به ویژه در خانواده بیشتر احساس می شود، زمانی كه والدین با فرزند جوان خود به مشورت می پردازند، وی این گونه استنباط می كند كه او در این زندگی منزوی، غریبه و جدا یا دور افتاده از دل ها و دیده ها نیست، بلكه متعلق به این زندگی است، چون برای پیشرفت و بهبود همین زندگی از وی نظرخواهی می نمایند، لذا احساس مسئولیت بیشتری نسبت به خود و اطرافیان پیدا می كند.
4- كمتر شدن فاصله های عاطفی
مشورت نوعی پیوند عاطفی و فكری است كه صورت ظاهری آن جنبه ی فكری داشته و جنبه باطنی آن رنگ و لعاب عاطفی دارد. هر مشورتی كه با نسل جوان انجام می شود، «فاصله های عاطفی» كمتر می شود و احساس انس و محبت بین افراد با جوان بیشتر و بیشتر می گردد.
5- نوعی آموزش غیر مستقیم به نسل جوان
مشورت با نسل جوان نوعی آموزش غیر مستقیم محسوب می شود، زیرا وی از رفتار والدین و اطرافیان می آموزد كه افراد بالغ به مشاوره به وی توجه دارند و چنین همّت مباركی از سوی اطرافیان نه تنها با غرور و عزّت نفس آنان اصطكاك ندارد، بلكه جوان را آماده ی جمع نگری به جای «تكروی در زندگی» و بهره وری از مصلحت اندیشی و تجربیات دیگران در چهره مشاوره می نماید.[1]

پی نوشت :
1. احمد لقمانی، پیام زن، آبان 1384، شماره 164، صفحه 60