آيه شماره 2 از سوره مبارکه عنكبوت
هدف خلقت
أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن يُترَكُواْ أَن يَقُولُواْ ءَامَنَّا وَ هُمْ لَا يُفْتَنُونَ
آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها میشوند و آزمایش نخواهند شد؟!
1-ایمان، تنها با زبان و شعار نیست، بلكه همراه با آزمایش است.«أحسب… هم لایفتنون» (ادّعا كافى نیست، باید عملكرد را دید و قضاوت كرد.)
سعدیا گرچه سخندان و نصحیتگویى
زعمل كار برآید به سخندانى نیست