وسواس

وسواس

وسوسه در فرهنگ عمید به معنای وسواس پیدا کردن، بد اندیشیدن، پیدا شدن اندیشه‌ی بد در دل انسان و تحریکات شیطانی به کار رفته است. در روان‌شناسی، وسواس فکر، کلمه یا تصویری است که به رغم اراده‌ی انسان به هشیاری او هجوم می‌آورد و سازمان روحی و روانی او را تحت سیطره خود قرار می‌دهد و اضطراب گسترده‌ای را در فرد برمی‌انگیزد.
وسواس دو قسم است: وسواس فکری و وسواس عملی (شستشوهای مکرر و …) این وسواس می‌تواند جنبه‌ی وراثتی، بیماری‌های عضوی و یادگیری از دیگران مخصوصاً والدین داشته باشد.
هر وسواسی نابهنجار نیست؛ چون نوعی وسواس در برخی از کارهای روزمره‌ی زندگی همه‌ی افراد وجود دارد که تا حدودی باعث دقت در کارها و پیشرفت است.
ما می‌توانیم وسواس‌های نابهنجار روان شناختی را با ویژگی‌های زیر بشناسیم:
– جنبه‌ افراطی،
– نامعقول،
– اجباری (فشار از درون است نه از بیرون) و نامتناسب دارند.
– انصراف از آنها مشکل است.
– درماندگی مشخصی را در فرد باعث می‌شود.
– دقت قابل ملاحظه‌ای را به خود اختصاص می‌دهد.
– بازده فعالیت‌های روزمره را تحت تأثیر قرار می‌دهد. [1] براي مطالعه بيشتر:
http://www.askdin.com/thread40376.html

پی نوشت :
1- بي خيال درماني(نگاهي فقهي روان شناختي به وسواس)، سايت انجمن گفتگوي ديني