1- درس نماز از پرهيزكاران

1- درس نماز از پرهيزكاران
پيامبر صلى الله عليه و آله و نماز
عطا بن ابى رياح مى گويد: روزى نزد عايشه رفتم ،از او پرسيدم شگفت انگيزترين كارى كه در عمرت از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله ديدى چه بودى ؟ گفت كار پيامبر به استراحت پرداخته بود، هنوز آرام نگرفته بود كه از جا برخاست و وضو گرفت و به نماز ايستاد و آن قدر در حال نماز اشك ريخت كه جلوى لباسش از اشك چشمش ترشد سپس سر به سجده نهاده و چندان گريست كه زمين از اشك ترشد و همچنان تا طلوع صبح منقلب و گريان بود.
هنگامى كه ((بلال ))او را به نماز صبح خواند،پيامبر را گريان ديد عرض كرد: چرا چنين گريانيد؟ شما كه مشمول لطف خداييد،فرمود: آيا نبايد بنده شكرگزار خدا باشم ؟ ⁽¹⁰⁾ در ابتداء وحى آنقدر بر پنجه پا به عبادت ايستاد تا پاى مباركش ورم كرد و آيه نازل شد (طه ما انزلنا عليك القران لتقشى ) ⁽¹¹⁾
در جاى ديگر رسولخدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند نور چشم مرا در خواندن نماز قرار داده است و نماز را محبوب من كرده است ، چنانكه غذا و آب را محبوب انسان گرسنه و تشنه قرار داده است و گرسنه از غذا و تشنه از آب سير مى شوند و من هرگز از نماز سير نمى شوم . ⁽¹²⁾
جابربن عبدالله انصارى مى گويد :از امير مؤ منان حضرت على عليه السلام پرسيدند:آخرين سخنى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود چه بود؟ پاسخ داد: در آخرين لحظات عمر رسول خدا عليه السلام آن حضرت را به سينه ام تكان دادم ،پيامبر سر مباركش ‍ را روى شانه ام قرار داد و فرمود:((الصلاة الصلاة )) نماز ،نماز ⁽¹³⁾