آيه 11 : بشارت به ذكر ياد در حال نماز
فنادته الملا ئكه و هو قائم يصلى فى المحراب ان الله يبشرك بيحى مصدقا بكلمة من الله و سيدا و حصورا و نبيا من الصالحين (67)
ترجمه : پس زكريا را فرشتگان ندا كردند هنگامى كه در محراب عبادت به نماز ايستاده كه همانا خداوند ترا بو لادت مى دهد در حاليكه او به نبوت عيسى كلمه خدا گواهى مى دهد و او خود در راه خدا پيشوا و پارسا و پيغمبرى از شايستگان است .
تفسير آيه
هنگامى كه حضرت زكريا در محراب عبادت به نماز ايستاده بود از خداوند طلب فرزند كرد كه خداوند به او فرزندى عطا كند (قال هب لى من لدنك ذرية طيبة انك سميع الدعا) (68) (خداوندا فرزند پاكيزه اى به من عطا كن كه تو دعاى بندگان خود را مى شنوى ) فنادتة الملائكة و هو قائم فى المحراب ) چيزى نگذشت كه دعاى زكريا به اجابت رسيد و موقعى كه در محراب عبادت مشغول نيايش بود فرشتگان پروردگار،او را صدا زدند و بشارت دادند كه خداوند به زودى پسرى بنام (( يحيى )) به او خواهد داد كه داراى صفات زير است :
اول :اينكه به خضرت مسيح عليه السلام ايمان مى آورد، و او را با ايمان خود، تقويت و كمك مى كند (مصدقا بكلمة من الله ) بايد توجه داشت كه منظور از (( كلمه )) در آيه مورد بحث و بعضى ديگر از آيات ( چنانكه خواهد آمد) حضرت مسيح عليه السلام است و همانطور كه در تاريخ آمده ، يحيى ،شش ماه از عيسى بزرگتر بود و نخستين كسى بود كه نبوت او را تصديق كرد و چون در ميان مردم به پاكى و زهد،اشتهار تامى داشت ،اين گرايش او به مسيح عليه السلام اثر عميقى در توجه مردم به نبوت و دعوت او داشت .
دوم :اينكه او از نظر علم و عمل رهبرى جامعه را بعهده خواهد داشت (و سيدا) و علاوه بر اينها خود را از هوى و هوسهاى سركش و از آلودگى به دنيا پرستى نگاه مى دارد (و حصورا) ((حصورا )) از ماده (( حصر ))به معنى كسى است كه خود را از جهتى در محاصره قرار مى دهد و گاهى به معنى خوددارى كننده از ازدواج نيز آمده است و جمعى از مفسرين آن را در آيه فوق به همين معنى گرفته اند و در پاره اى از روايات نيز به آن اشاره شده است .
و بالاخره يكى از امتيازات او اين است كه پيغمبر خدا و از صالحان خواهد بود.