شاد كردن غمناك

شاد كردن غمناك

امام على (عليه السلام) فرمودند: مِنْ كَفّاراتِ الذُّنوبِ الْعِظامِ، اِغاثَةُ الْمَلْهوفِ وَ التَّنْفيسُ عَنِ الْمَكْروبِ؛ يارى رساندن ستمديده فريادخواه و شادكردن غمناك، از كفّاره‌هاى گناهان بزرگ است. بنابراين اموري مانند كاريابي براي افراد بي كار، ضامن شدن براي مؤمنان، واسطه در ازدواج، عيادت از مريض، دفاع از مظلوم، مشاوره دادن متخصص به افراد رنجور، و… سبب كفاره گناهان مي‌شود. (1)
نيز امام علي فرمودند: ما زالَتْ نِعْمَةٌ وَ لا نَضارَةُ عَيْشٍ اِلاّ بِذُنوبٍ اجْتَرَحوا، اِنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَـلاّمٍ لِلْعَبيدِ؛ هيچ نعمت و شادابى زندگى از دست نرفت، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب شدند. همانا خداوند، به بندگان ستم نمى كند. (2)

پی نوشت :
1. بحار الأنوار، ج 75، ص 21، ح21.
2.خصال، ص 624.