آيه شماره 152 از سوره مبارکه بقره
یاد یار
فَاذْكُرُوني أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لي وَ لا تَكْفُرُونِ
پس به ياد من باشيد، تا به ياد شما باشم! و شكر مرا گوييد و (در برابر نعمتهايم) كفران نكنيد.
1- خداوند، به انسان شخصیّت مىبخشد ومقام انسان را تا جایى بالا مىبرد كه مىفرماید: تو یاد من باش، تا من هم یاد تو باشم. «اذكرونى اذكركم»
2- كسانى مشمول لطف خاصّ هستند، كه همواره به یاد خدا باشند.«اذكرونى اذكركم»
3- ذكر خدا و نعمتهاى او، زمینه ى شكر و سپاس است. چنانكه غفلت از یاد خدا، مایه ى كفران است. «اذكرونى، اشكروا لى و لاتكفرون»