مرحله انعقاد نطفه و جنين ؛

مرحله بسيار حساس است . دانشمندان نظر مى دهند كه عامل وراثت در اين مرحله ، صفاتى را در نسل انسان به وديعه مى گذارد كه مشابه با صفات و ويژگيهاى پدر و مادر است . بنابر اين اسلام ، با دستورهاى لازم توجه والدين را به اهميت اين مرحله جلب مى كند.

مثلا مى گويد: اگر يك الكلى به خواستگاريت آمد با او ازدواج نكن . ⁽⁴⁾ به بد اخلاق زن ندهيد. ⁽⁵⁾ از ازدواج با زن بى شعور بپرهيزيد؛ كه همنشينى او گرفتارى و فرزندان او تباه و فاسد خواهند بود.⁽⁶⁾ بهترين زنان شما كسانى هستند كه عقيم نباشند، مهربان ، پاكدامن ، محترم ، فروتن در برابر شوى : و نسبت به ديگران سنگين و بى اعتنا باشد. ⁽⁷⁾ از ازدواج با زيبا رويانى كه در خانواده آلوده پرورش يافته اند بپرهيزيد. اياكم وخضراء الدامن … ⁽⁸⁾ تلائلو اين همه باريك بينى و ژرف نگرى ، جز در چشم مهربان اسلام به هم نمى رسد. اين همه دقت آشكار مى كند كه اسلام چگونه با همه ريزه كارى هايى كه در ساختن منش كودك از آغاز بسته شدن جنين ، موثر مى باشد آشنا است و بدانها توجه دارد. در مراحل ديگر نيز چون ايام باردارى مادر، شير خوارگى نوزاد و كودكى ، دستورالعملهاى مفيدى در زمينه خوراك ، بهداشت ، خواب ، استراحت و هم در رفتار و كردار و روابط زناشويى داده است . حتى در گزينش دايه و پرستار و شيرى كه نوزاد مى نوشد، شرايطى را گوشزد كرده است . اسلام كردار و رفتار والدين را بد آموزى يا تربيت صحيح كودك ، بسيار موثر مى داند تا آنجا كه آنان را از از آميزش و عشق بازى در برابر كودكان باز مى دارد. اين نكات ارزنده را روانكاوان و دانشمندان زيست شناس و روانشناس به تازگى دريافته اند: (( دوران كودكى بايد پاك و سالم و جدا از تحركات جنسى باشد، كودك حساس است و اين را همه مى دانند كه مبارزه با حساسيت كودك دشوار مى نمايد. هيچ چيز براى روانكاو دشوارتر از اين نيست كه ببيند از آغاز كودكى ، تحريكهاى جنسى يا چيزى شبيه آن ، با سلسله اعصاب كودك ، روياروى بوده است . ريشه همه اين تحريك ها در زمان كودكى است كه بعد به گونه عقده روانى بروز مى دهد. بيشتر كودكان را، پدران و مادران به سوى فساد جنسى و طغيان غريزه مى كشانند چون در برابر ديدگان آنان آميزش ‍ مى كنند)) ⁽⁹⁾