محيط از عوامل بسيار مهم سازنده منش هر فردى است . و منظور همه محيط هايى است كه فرد از آغاز تا پايان زندگى ، در آن به سر برده است ، چون محيط خانه ، آموزش و پرورش ، كار، معاشرت هاى فردى و سرانجام محيط اجتماعى .
وضع ظاهر، طرز گفتار و رفتار، پوشاك ، و حتى سلامت و دانش بسيارى از جنبه هاى ديگر منش انسان ، تابع محيط است . به ويژه كودك كه همچون نهال نورس مى باشد. همچنانكه رشد و باليدن و ثمر دادن نهال ، وابسته به اين است كه در كجاى باغ و بوستان قرار گرفته است و چقدر از نور آفتاب و چقدر آب به او مى رسد، و چگونه و از چه منبع ، آبيارى مى شود. كودك نو پا نيز، از عوامل محيطى خود، بسيار تاثيرپذير است و بلكه بيشتر. اسلام به اين نكته حساس نيز، بسيار توجه دارد. پيرامون خود را از رفتن به مراكز آلوده باز مى دارد و به رفتن در محافل دانشمندان ، ترغيب مى كند و مى گويد: با هركس ، طرح دوستى ميفكن كه صفات دوست ، به دوست سرايت مى كند. حتى اسلام شركت در بزمى را كه در آن ميخوارى نشسته است ، نهى مى كند. درود بر اسلام با اينهمه واقع بينى و باريك بينى .