? «عارف» اگر «فقیه» نباشد، نمی‌تواند ولیّ‌ِ اجتماعی بشود.

? «عارف» اگر «فقیه» نباشد، نمی‌تواند ولیّ‌ِ اجتماعی بشود.

? اگر كسی قدرت تفقه جامع در دين نداشته باشد، ولو ظرفيت عرفانی‌اش بالا باشد، نمی‌تواند بستر جريان ولايت در حيات اجتماعی بشود.

✔️ استاد سید محمّدمهدی میرباقری:

«آن كسی كه ولايت اجتماعی پيدا می‌كند غير از اينكه بايد دارای مقام معنوی و باطنی باشد، بايد فقيه جامع‌الشرايط باشد؛ مثل امام(ره) و مقام معظم رهبری(دام عزه).
اينكه برخی می‌گويند ما ولايت عرفانی امام(ره) را قبول داريم ولی ولايت فقهی امام(ره) را قبول نداريم، اشتباه است. آن ولايت عرفانی وقتی می‌تواند به ولايت اجتماعی تبديل شود كه از بستر “فقه” عبور كند. يعنی مناسك جريان ولايت تاريخی معصوم، فقه است. اگر كسی قدرت تفقه جامع در دين نداشته باشد ـ ولو ظرفيت عرفانی‌اش بالا باشد و به مقام تأمّل قلبی هم رسيده باشد – ولی تحمّل فقاهتشان را نكرده باشد – نمی‌تواند بستر جريان ولايتشان در حيات اجتماعی بشود.
لذا عارف، ولیّ‌ِ اجتماعی نيست؛ عارفِ فقيه، ولیّ‌ِ اجتماعی است؛ هم بايد ولايت را تحمّل كرده باشد و هم بايد فقاهتشان را تحمل كرده باشد و اين كار دشواری است. برخی از آقايان وقتی به مقام عرفانی می‌رسند ديگر حوصله بحث از استصحاب كلی قسم اول و دوم و سوم و حوصله‌ بحث از ظرايف مكاسب را ندارند. فقاهت، مناسك جريان ولايت تاريخی معصوم(ع) است؛ لذا اگر كسی آن مناسك را نداشته باشد صرف ولايت عرفانی و ظهور قلبی ولايت در قلب او كافی نيست برای اينكه او بتواند ولايت اجتماعی كند.
فقاهت، مناسك جريان ولايت است؛ اگر كسی فقيه نباشد نمی‌تواند ولايت معصوم(ع) را به صورت مقنّن جاری كند». ۹۱/۱/۲۸
☑ @mirbaqeri

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.