بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
روضه شب تاسوعا (حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام)
تا حالا از بلندی افتادی یا نه؟ فرمود:
هر کی بخواد رو زمین بیفته، پیر و جوان نداره، کوچیک و بزرگ نداره
، زن و مرد نداره، همچین که می اُفته، اول زود ناخودآگاه دستشو جلو میاره.
کسی که تیر به چشمش زدن، دستشو بریدن، با صورت رو زمین افتاد. دست نداره، چشمش تیر خورده…
گفت: مگه عباس مُرده باشه نتونه آب رو برسونه خیمه ها. علی اصغر داره بال بال می زنه. به سکینه قول دادم، رقیه منتظره.. آی غیرتیا! میگه یه وقت دیدن خودش رو میکِشه..
اومد با دندوناش مشکو بگیره. ایشالا هیچ وقت نا امید نشی. میگه یه وقت دیدن نشونه گرفتن مشک عباس رو…
خدا نکنه یه فرمانده لشکر، رو زمین بیُفته. همه ریختن سر عباس.
یه وقت دیدن یه نامردی اومد جلو کسی مگه جرأت این کارو داشته؟
پاهاش رو گذاشت رو پای عباس گفت تو بودی که لشکر جرأت نمی کرد به سمت خیمه های حسین بره؟
تو بودی که وقتی به لشکر نگاه می کردی همه فرار می کردند؟
حالا بلند شو… “من از امام زمان معذرت می خوام” یه وقت صدا زد:
نامرد وقتی اومدی که دست ندارم. گفت: تو دست نداری من دارم. عمود رو بالا بُرد. یه جور به صورت زد…
وقتی خواستن سرهارو بالای نیزه بذارن تنها سری که روی نیزه بند نمی شد سر عباس بود…
وای از خیمه های بی عباس… هی جلو خیمه می گفت:
الان بابام میاد. الان عموم میاد. رباب! علی رو ساکتش کن الان عموم میاد.
یه وقت از دور نگاه کرد دید بابا داره میاد. اما هر چی نگاه می کنه خبری از عمو نیست. خدا بابام اینطوری نرفت دنبال عمو… پس چرا خمیده خمیده…
