احادیث ائمه (ع)

«دعا و حاجت» حضرت امام صادق (عليه السلام): تخَيَّر لِنَفسِكَ مِنَ الدُّعاءِ ما أحبَبتَ واجْتَهِد، فإنَّهُ (يَومَ عَرَفَة) يَومُ دُعاءٍ و مَسألَةٍ؛ تهذيب الأحكام، ج 5، ص 182 هر چه مى‏‌خواهى براى خود دعا بخوان و [در دعا كردن] بكوش كه آن روز [روز عرفه] روز دعا و درخواست است.

«ازدواج با برکت» حضرت رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): إنَّ أعظَمَ النِّكاحِ بَرَكَةً أيسَرُهُ مَؤونَةً؛ دانش‌نامه قرآن و حدیث، ج 3، ص 346، ح 164 پربركت ترين ازدواج ، آن است كه كم هزينه تر باشد.

«بهترین میراث» حضرت امام صادق (عليه السلام): إنَّ خَيرَ ما وَرَّثَ الآباءُ لأِبنائهِمُ الأدَبُ لا المالُ؛ دانش‌نامه قرآن و حدیث، ج 2, ص 284, ح 199 بهترين ميراثى كه پدران براى فرزندان مى‏گذارند، ادب است نه ثروت.

«دشمن واقعی» حضرت امام علی (عليه السلام): مَن ساتَرَكَ عَيبَكَ و عابَكَ في غَيبِكَ فهُوَ العَدُوُّ ، فَاحذَرهُ؛ میزان الحكمة، ح12176 هركه عيب تو را از تو پنهان سازد و پشت سرت عيبجويى كند، او دشمن است، از او حذر كن.

«بهترین اهل زمان» حضرت امام سجاد (عليه السلام): المُنتَظِرونَ لِظُهُورِهِ أفضَلُ أهلِ كُلِّ زَمانٍ؛ بحار الأنوار، ج 52، ص 122 منتظران ظهور امام مهدى سلام الله علیه برترين اهل هر زمان ‌اند.

«بهترین مومن» حضرت امام علی (عليه السلام): أفضلُ المؤمِنينَ أفضَلُهُم تَقْدِمَةً مِن نَفسِهِ وَأهلِهِ وَمالِهِ؛ حکمت‌نامه بسیج، ح 150 بهترينِ مؤمنان، آن كسى است كه از جان و خانواده و دارايى خود، [در راه خدا] بيشتر مايه بگذارد.

«باکرامت ترین انسانها» حضرت رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): من احب ان یکون اکرم الناس فلیتق الله؛ من لایحضره الفقیه،ج4،ص400 هرکس دوست دارد باکرامت ترین انسان ها باشد تقوا پیشه سازد.

«نیازهای اساسی» حضرت امام صادق (عليه السلام): ثلاثَةُ أشياءَ يَحتَاجُ النّاسُ طُرّاً إلَيها، الأمنُ وَ العَدلُ و الخِصبُ؛ دانش‌نامه قرآن و حدیث، ج 7, ص 502, ح 11 سه چيز است كه مردم به آنها نيازدارند، امنيّت، عدالت و رفاه.

«پهلوان پهلوانان» حضرت رسول اکرم (صلى الله عليه و آله): اشجع الناس من غلب هواه؛ امالی صدوق،ص21 شجاع ترین مردم کسی است که بر هوای نفس خود غلبه کند.

«ظرف دانش» حضرت امام علی (عليه السلام): كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ إلّا وِعاءَ العِلمِ فَإنَّهُ يَتَّسِعُ؛ علم و حکمت، ح 176 گنجايش هر ظرفى با آنچه در آن نهند، تنگ شود، جز ظرف دانش كه [هرچه در آن نهند] گسترش يابد.