اسلام شناسی -شمیم یار

فقط حضور سبز او هميشه جمعه ها كم است خداي من تو شاهدي كه روز و صال من غم است ببين دعاي ندبه را كه ندبه مي كند عزيز و يا كه روي چشم گل هميشه اشك شبنم است

تعصبي که به حب تو دارم از ايمان تمام هستي و سرمايه ولاي من است به عشق اينکه زماني شوم کفن‌پوشت شبانه روز به درگاه حق دعاي من است

بيابيا که ز هجر تو سوختم به خدا به مدّعاي دلم شاهدم خداي من است به عالمي نفروشم غلامي درِ تو دوام خدمت تو بهترين جزاي من است

به خون دل بکنم شستشو سر و رويم ذبيح عشقم و کوي وفا مناي من است همينکه با تو شريکم به هر غم و شادي دليل و حجت و برهان اين وفاي من است

بيا و يک قدمي با دلم بشو همگام که با تو درد دلم بين ناله‌هاي من است نه سعي مروه و سعي صفاي مي خواهم تلاش در ره تو مروه و صفاي من است

طواف روي مهت منتها دعاي من است قرار کوي رهت شرح ادعاي من است نمي‌روم ز سر کوي بي‌کرانه تو که اين مسير عبور تو دلرباي من است

نگاه منتظرانت فسرد و مى ترسم كه پژمُرَد همه گل هاى انتظار، بيا!

حريق فاجعه، گل هاى عشق مى سوزد فرونشان به قدوم خود اين شرار، بيا! بتاب از پس دندانه هاى قصر سحر بزن حجاب به يك سو، سپيده وار بيا!

براى آمدنت، گرچه زود هم ديرست! شتاب كن كه برآرى ز شب دمار، بيا! بيا كه دشت شقايق به داغ، آذين گشت تو اى تسلّى صحراى سوگوار، بيا!

زلال چشمه تويى، روح سبزه، رمز بهار بيا كه با تو شود فصل ها، بهار بيا! براى آن كه نشانى تو اى مبشّر نور درخت خشك عدالت به برگ و بار، بيا!