اسلام شناسی -شمیم یار

یارم به جلوه آمد و ما را به ناز کُشت با خنده زنده کرد و به یک غمزه باز کُشت خورشید پشت ابر شد و غایب از نظر ما را فراق یکّه سوار حجاز کُشت

باید تمام عمــر شما را صـــدا کنم شاید که حق نان و نمک را ادا کنم تا زنده ام به عشق تو باید،امام عصر فکری به حال این گذر جمعه ها کنم

بیا دوباره پاک کن ز جاده‌ها غبار را / به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را تمام لحظه‌های من فدای یک نگاه تو / بیا و پاک کن ز دل حدیث انتظار را

گر پرده ز رخ باز نماید مهدی / از خلق جهان دل برباید مهدی ای شیعه چنان منتظر مولی باش / گویی که همین جمعه میاید مهدی . . .

من گم شدم ؛ تو آینه‌ای گم نمی‌شوی وقتش شده بیائی و پیدا کنی مرا این بار با نگاه کریمانه‌ات ببین شاید غلام خانه زهرا کنی مرا

من، سالهاست میوه ی خوبی نداده‌ام وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا آقا برای تو نه ! برای خودم بد است هر هفته در گناه، تماشا کنی مرا

پیش طبیب آمده‌ام، درد می‌کشم شاید قرار نیست مداوا کنی مرا من آمدم که این گره ها وا شود همین! اصلا بنا نبود ز سر وا کنی مرا

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا گاهی غبار جاده ی لیلا، کنی مرا کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست قطره شدم که راهی دریا کنی مرا

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن گفتم به نام نامیت هر دم بنازم گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

مثل عطر تازه تک جنگل باران زده در سلام بادها پيچيده مي آيد کسي کهکشاني از پرستو در پناهش پرفشان آسمان در آسمان کوچيده مي آيد کسي