بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

امام جواد عليه ‏السلام(ع) :    مَن زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الجَنَّةُ(بحارالأنوار ، ج 102، ص 266 )  هر کس او – حضرت معصومه – را با شناخت زيارت کند بهشت پاداش او خواهد بود.

امام رضا (ع) :   احسـن الظن بالله فان من حسـن ظنه بالله کان عنـد ظنه و من رضى بالقليل من الرزق قبل منه اليسير من العمل.و من رضى باليسير من الحلال خفت موونته و نعم اهله و بصره الله دار الدنـيا و دواءهـا واخـرجه منها سـالما الى دارالسلام.( تحف العقول، ص449)  به خداوند خوشبين باش، زيرا هر که به خدا خوشبين …

امام عسکري (ع) :    مِنَ التَّواضُعِ السَّلامُ عَلى كُلِّ مَن تَمُرُّ به، و الجُلوسُ دون شَرَفِ المَجلِسِ . ( تحف العقول ، ص 487)  از فروتنى است كه بر هر كس بگذرى، بر او سلام كنى و در پايين پاى مجلس بنشينى .

أوحَى اللّه ُ تعالى إلى داوود (ع) :   يا داوود ، إنّي وَضَعتُ خَمسَةً في خَمسَةٍ و الناسُ يَطلُبُونَها في خَمسَةٍ غَيرِها فلا يَجِدُونَها… وَضَعتُ الراحَةَ في الجَنَّةِ وهم يَطلُبُونَها في الدنيا فلا يَجِدُونَها .( ميزان الحكمه، ج 4، ص 548)  خداوند متعال به داوود (ع) وحى فرمود : اى داوود! من پنج چيز را در پنج چيز قرار دادم، اما مردم …

إمام الباقر (ع) :    مَن تَوَكَّلَ علَى اللّه ِ لا يُغلَبْ ، و مَنِ اعتَصمَ باللّه ِ لا يُهزَمْ .( ميزان الحكمة ، ج13،ص459)  آنكه به خدا توكّل كند، مغلوب نشود و آنكه به خدا توسّل جويد، شكست نخورد.

امام علي (ع) :   ثَمَرَةُ العُجبِ البَغضاءُ . (غررالحكم،4606)  ميوه خودپسندى و غرور، دشمنى و كينه توزى است.

امام حسين (ع) :   النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا، وَ الدّينُ لَعِبٌ عَلى ألْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ.[محجّةالبيضاء،ج 4،ص 228؛بحارالأنوار،ج 75،ص 116،ح 2]  افراد جامعه ، بنده و تابع دنيا هستند و مذهب، بازيچه زبانشان گرديده است و براى إمرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند ـ و سنگ اسلام را به سينه مى زنند. پس …

فاطمة الزهراء (س) :    الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ اقْدامِها، و الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّةَ. (كنزل العمّال ، ج 16، ص 462، ح 45443.)  هميشه در خدمت مادر و پاى بند او باش ، چون بهشت زير پاى مادران است ؛ و نتيجه آن نعمت هاى بهشتى خواهد بود.

امام حسين (ع) :    أَهْلَكَ النّاسَ إثْنانِ: خَوْفُ الْفَقْرِ، وَ طَلَبُ الْفَخْرِ.[بحارالأنوار،ج 75،ص 54،ح 96]  دو چيز مردم را هلاك و بيچاره گردانده است: يكى ترس از اين كه مبادا در آينده فقير و نيازمند ديگران گردند ؛ و ديگرى فخر كردن و مباهات بر ديگران است.

امام حسن عسكري (ع) :    والله لَيَغيبَنَّ غِيبَةً لايَنجُوفِيها إلا مَن ثَبَّتَهُ الله عَزَّوجَل عَلي القولِ بِإمامَتِه و وَفَّقَه لِلدُّعاءِ بِتعجِيل فَرجِه (کمال الدين، باب 38، حديث اول)  به خدا سوگند مهدي (ارواحنافداه) آن گونه نهان خواهد گشت که هيچ کس در زمان غيبت او از گمراهي و هلاکت نجات نخواهد يافت؛ مگر آنان که خداي عزوجل بر اعتقاد به …