116. پرهيز از سخن گفتن در ميان سخن ديگران
از يكى از حكيمان فرزانه ، شنيدم مى گفت : ((كسى كه در ميان سخن ديگران ، حرف بزند، و هنوز سخن ديگرى به پايان نرسيده سخن بگويد، قطعا به جهل و نادانى خود اقرار نموده است .)) (داخل خرف ديگران دويدن ، نشانه نادانى است .))
سخن را سر است اى خداوند و بن |
مياور سخن در ميان سخن (315) |
خداوند تدبير و فرهنگ و هوش |
نگويد سخن تا نبيند خموش (316) |