فصل 4. سختكوشى فرشتگان در كار خود
اين فرشتگان پيوسته در كار خويش اند و يك چشم بر هم زدن از كار خود باز نمى ايستند. (نپنداريد كه درخت يا حيوان و انسان كه هميشه در حال غذا خوردن نيستند تا اين فرشتگان هم بيكار نمانند و از كار باز نايستند) زيرا وقتى مثلا درخت آب داده مى شود يا حيوان غذا مى خورد، در واقع اين غذا و خوردن آب نيست ، بلكه مثل اين فرشتگان مثل كسى است كه مال را جمع آورى مى كند و در خزانه مى نهد، و اين خزانه در حيوان ((معده )) است و در گياه چيزى مناسب آن . وقتى غذا در اين خزانه ها ذخيره شد و آن درخت و حيوان از آب داده شدن و غذا خوردن دست كشيدند آن گاه فرشتگان كار خود را شروع مى كنند و به تدبير آن مى پردازند و آن را به حالات گوناگون دگرگون مى سازند و در هر آن و نفس به درخت و حيوان غذا مى رسانند، از اين رو اين درخت يا حيوان و انسان پيوسته در حال غذا خوردن اند. و اگر اين نبود حكمتى در آفرينش غذاخورندگان وجود نداشت ، در حالى كه خداوند حكيم است و كار بيهوده نمى كند.
چون خزانه تهى شود فرشتگان جمع آورى كننده به سوى تحصيل موادى كه خزانه را پر كند حركت مى نمايند، اگر غذايى پيدا نشد مواد زائدى را كه در بدن است تحليل مى برند (و به صورت غذا در مى آورند)، و پيوسته همين كار تكرار مى شود. صورت غذا در هر نفسى (چه نباتى و چه حيوانى ) بر همين منوال است ، از اين رو هر نفسى در اين جهان خوراكش دائم بوده چنانكه در آخرت نيز همين گونه است .