فصل 4. آورنده شريعت بايد از جنس بشر و داراى معجزه باشد

فصل 4. آورنده شريعت بايد از جنس بشر و داراى معجزه باشد
و لازم است كه اين قانونگذار انسان باشد، زيرا مباشرت فرشته براى آموزش ‍ انسان بدين گونه كه ياد شد محال است : و لو جعلناه ملكا لجعلناه رجلا و للبسنا عليهم ما يلبسون ⁽⁸¹²⁾ ((و اگر او (پيامبر) را فرشته اى مى ساختيم مى بايست او را به صورت مردى مى نموديم و در اين صورت باز هم سبب مى شديم تا مطلب بر آنان پوشيده و مشتبه بماند)). و (نيز حيوان نمى تواند باشد، زيرا) درجه ساير حيوانات از انسان فروتر است .
و لازم است كه به نشانه هايى از سوى خداى سبحان ويژگى داشته باشد تا دلالت كند كه شريعت او از سوى پروردگار دانا، توانا، آمرزنده و انتقام گيرنده آنهاست تا آنان در برابر وى سر تسليم فرود آرند و كسى كه از آن نشانه ها آگاهى مى يابد به پيشوايى و رياست او اقرار نمايد، اين نشانه ها را معجزه نامند، و امام صادق عليه السلام به همين مطلب اشاره دارند كه : ((بايد با او نشانه اى باشد كه راستگويى و عدالت او را تاييد نمايد.))