آيه 18 : علم و دانش توام با نماز
لكن الر سخوان فى العلم منهم و المومنون بما انزل اليك و ما انزل من قبلك و المقيمين الصلوة و الزكوة و المومن بالله و اليوم الاخر اولئك سنوتيهم اجرا عظيما. (116)
ترجمه : ولى استواران در دانش و مومنانى را كه به آنچه بر تو و پيش از تو نازل شده است ايمان آورده اند و نماز گزاران و زكات دهندگان و مومنان به خدا و روز قيامت را پاداش عظيمى خواهيم داد.
تفسير آيه
در آيات گذشته (در اين سوره شريفه نساء) به چند نمونه از خلافكارى هاى يهود اشاره مى كند و در برابر آن اعمال نا شايسته كيفرهائى را براى آنان بيان مى كند كه در اين دنيا و آخرت دامن گير آنها خواهد بود ولى در اين آيه شريفه به واقعيت مهمى اشاره شده كه قرآن كرارا به آن تكيه كرده است و آن اينكه مذمت و نكوهش قرآن از يهود به هيچوجه جنبه مبارزه نژادى و طائفى ندارد، اسلام هيچ نژادى را به عنوان ((نژاد ))مذمت نمى كند بلكه نكوهشها و حملات آن تنها متوجه آلودگان و منحرفان است ،لذا در اين آيه افراد با ايمان و پاكدامن يهود را استثسناء كرد، و مورد ستايش قرار داده و پاداش بزرگى كه آنها نويد مى دهد،و مى گويد:((ولى آن دسته از يهود كه در علم و دانش راسخنند و ايمان به خدا دارند و به آنچه بر تو نازل شده و آنچه بر پيامبران پيشين نازل گرديده ، ايمان مى آورند ما بزودى پاداش بزرگى به آنها خواهيم داد (لكن الرسخوان فى العلم منهم و المومنون يومنون بما انزل اليك و ما انزل من قبلك و المقيمين الصلوة و الموتون الزكوة و المومنون بالله و اليوم الاخر و اولئك سنؤ تيهم اجرا عظيما) پس طبق اين آيه شريفه به آن دسته از يهويانى كه در علم و دانش راسخند و ايمان به خدا دارند و آنچه بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شده ايمان مى آورند و نماز بپا مى دارند و زكات مى دهند و ايمان به آخرت دارند و خداوند هم به آنها مژده پاداش بزرگى مى دهد پس نتيجه گرفته مى شود كسانيكه در كنار علم و دانش خودشان همواره ياد خدا هستند و تكيه بر آن دارند همواره مورد ستايش خداوند قرار مى گيرند به همين دليل مى بينيم كه جمعى از بزرگان يهود به هنگام ظهور پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و مشاهده دلائل حقانيت لا او به اسلام گرويدند و با جان و دل از آن حمايت كردند و مورد احترام پيامبر صلى الله عليه و آله و ساير مسلمانان بودند. (117)
داستان آيه 18
علم و دانش همراه با نماز
علم و دانش علامه طباطبائى (ره ) همراه با نماز.
استاد علامه در مراتب عرفان و سير و سلوك معنوى ،مراحلى را پيموده بود اهل ذكر و دعا و مناجات بود، در بين راه كه او را مى ديدند،غالبا ذكر خداوند سبحان را بر لب داشت . در جلساتى كه شركت مى كرد، وقتى جلسه به سكوت مى كشيد،ديده مى شد كه لبهاى استاد به ذكر خدا حركت مى نمود،به نوافل ، مقيد بود حتى گاهى ديده مى شد كه در بين راه مشغول خواندن نمازهاى نافله است . شبهاى ماه مبارك رمضان تا صبح بيدار بود و مقدارى مطالعه مى كرد،و بقيه را به دعا و قرائت و نماز و ذكر مشغول بود. (118)
علم و دانش امام خمينى (ره ) همراه با نماز
در اواخر عمر با بركت حضرت امام راحل (ره ) در بيمارستان بعد از آخرين عمل كه روى حضرت امام (ره ) انجام دادند،يكى از دكترها گفت :((آقا چشمشان را باز كردند و آقاى انصارى را كه مسوول كارهاى شرعى بود صدا زدند. )) آقاى انصارى آمدند و به امام گفتند: (( مى خواهيد نماز بخوانيد؟ )) حضرت امام تنها ابروهايشان را تكان مى دادند و به هيچ سوال ديگرى پاسخ نمى دادند. بعد ديديم كه دستشان را تكان مى دهند و متوجه شديم نماز مى خوانند ايشان حتى در آخرين روز و تقريبا آخرين ساعت زندگى خود ( ساعت ده شب )، نماز مغرب و عشاء را با اشاره خواندند. (119)