بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
يکتا گزينى محبوب
| دوئى به مذهب فرمانبران عشق خطاست
رسم عاشق نيست اندر دل دو دلبر داشتن |
خدا يکى ومحبت يکى ويار يکى
يا ز جانان يا ز جان بايست دل برداشتن |
نظامى که در آن زندگى مى کنيم وجهانى که مى نگريم، همه وهمه، از نوعى وحدت برخوردارند که حکايت از وحدت مبدا ومقصد آن دارد، واين نکته اى است که قرآن کريم نيز، از آن سخن به ميان آورده وبدان اشاره مى کند. وبر اساس اين قاعده، کاروان عظيم خلقت به سوى يک مقصد گسيل گشته در جهت سر نهادن بر آستان بندگى يک معبود، به سير تکاملى خويش ادامه مى دهد. (الا الى الله تصير الامور).(17)
آگاه باشيد که کارها به سوى او بر مى گردد. (واليه ترجعون).(18)
به سوى او برگشت مى کنيد.
(هو الاول والاخر والظاهر والباطن).(19)
او اول است وآخر، ظاهر است وباطن. واز آنجا که انسان خلاصه وعصاره آفرينش ودر حقيقت کاروانسالار اين قافله مى باشد، در اين بسيج تکاملى ودر اين داستان پر ماجراى جذبه ومحبت، با سراپاى وجودش، به سوى همان يگانه معبود محبوب، رهسپار است ودر اين راه تمامى توان خويش را به کار مى گيرد وبه دنبال محبوب يگانه ويگانه محبوب مى گردد. اين حقيقت آن هنگام از پس پرده تاريک اوهام به در خواهد شد که بدانيم آيات کريمه قرآن وروايات خاندان وحى عليهم السلام نيز بدان تصريح مى نمايد که قلب انسان، کانون محبت وکشش به سوى تنها محبوب نامتناهى است وبيشترين ظرفيت را در تحمل بارگران عشقش صاحب است، که در ذيل، نمونه هائى را ارائه مى دهيم:
