بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
خستگى ناپذيرى صديقه کبرى حضرت فاطمه زهرا (عليها السلام)
فاطمه سلام الله عليها که اسوه تحمل سختيها وخستگى ناپذيريها در راه محبوب بوده وام الائمه ومحور ومرکز معصومان در تمامى فضائل وکمالات مى باشد درسهاى فراموش نشدنى به تمامى عاشقان ودوستداران مى دهد که سه نمونه زير قطره هائى از درياى بيکران است:
1 – عن الحسين بن على عن اخيه الحسن بن على بن ابى طالب عليهم السلام: قال رايت امى فاطمه عليها السلام قامت فى محرابها ليله جمعتها فلم تزل راکعه ساجده حتى اتضح عمود الصبح وسمعتها تدعو للمؤمنين والمؤمنات وتسميهم وتکثر الدعاء لهم ولا تدعو لنفسها بشيء. فقلت لها: يا اماه لم لا تدعين لنفسک کما تدعين لغيرک؟ فقالت: يا بنى الجار ثم الدار.(12)
حضرت امام همام حسين بن على از برادرش حضرت امام حسن بن على عليهم السلام نقل مى فرمايند که فرمودند: در شب جمعه مادرم فاطمه عليها السلام را ديدم که در محراب عبادت خود ايستاد وهمچنان به رکوع وسجود ونماز پرداخت تا سپيده صبح دميد وشنيدم که براى مردان وزنان مؤمن دعا مى فرمود ويک يک آنان را نام مى برد وبسيار دعا مى کرد وبراى خود دعا نمى نمود. گفتم: مادر جان چرا براى خودتان دعا نکرديد همان گونه که براى غير خود دعا کرديد؟ فرمود: فرزندم، اول همسايه بعد اهل خانه!
2 – عن فاطمه صلوات الله عليها قالت: سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يقول: ان فى الجمعه ساعه لا يوافقها رجل مسلم يسئل الله عز وجل فيها خيرا الا اعطاه اياه. قالت: فقلت: يا رسول الله ايه ساعه هى؟ قال: اذ تدلى نصف عين الشمس للغروب. قال: فکانت فاطمه عليها السلام تقول لغلامها: اصعد على الضراب فاذا رايت نصف عين الشمس تدلى للغروب فاعلمنى حتى ادعو:(13)
از حضرت فاطمه صلوات الله عليها روايت است که مى فرمايد: شنيدم از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم که مى فرمود: همانا در روز جمعه ساعتى است که در آن مسلمانى از خدا مسئلت نمى دارد خيرى را مگر اينکه خداوند آن را به او عطا مى کند. فاطمه سلام الله عليها فرمود: عرض کردم اى رسول خدا، آن کدام ساعت است؟ فرمود: هنگامى که نيمى از خورشيد در افق غروب کند. راوى گويد: از آن به بعد حضرت فاطمه عليها السلام به غلام خود مى فرمود: بر بام شو، هر وقت ديدى که نصف خورشيد غروب کرده اطلاع بده تا دعا کنم.
3- حسن بصرى گويد: در ميان اين امت عابدتر از فاطمه (سلام الله عليها) نيست. او آن قدر به عبادت ايستاد تا دو پاى او ورم کرد.(14)
