خانه » کتاب : حكايت هاى گلستان سعدى به قلم روان » 116. پرهيز از سخن گفتن در ميان سخن ديگران

116. پرهيز از سخن گفتن در ميان سخن ديگران

116. پرهيز از سخن گفتن در ميان سخن ديگران

از يكى از حكيمان فرزانه ، شنيدم مى گفت : ((كسى كه در ميان سخن ديگران ، حرف بزند، و هنوز سخن ديگرى به پايان نرسيده سخن بگويد، قطعا به جهل و نادانى خود اقرار نموده است .)) (داخل خرف ديگران دويدن ، نشانه نادانى است .))

سخن را سر است اى خداوند و بن
مياور سخن در ميان سخن (315)
خداوند تدبير و فرهنگ و هوش
نگويد سخن تا نبيند خموش (316)
23   شهــيد محــمد ابراهيم همت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.