اسلام شناسی -شمیم یار

الا ای صاحب قلبم کجایی؟ محرم شد نمی خواهی بیایی؟ خوشا آن شور و حال و اشک و آهت خوشا آن ناله های نینوایی خوشا بر حال تو هروقت که خواهی کنار تربت آن سر جدایی…

اینکه این جمعه هم نیامدی . . . تقدیر .. بود یا ، تقصیر..!!

ما لابلای سرزمین دلمان، بذر محبت کسی را کاشته ایم که بودنش امان است برای زمینی ها، آسمانی ها صاحب الزمان است اما یوسفمان را در کوچه های غفلت دل گم کرده ایم با همین گاهی دلواپسی های کال این درخت ها که زرد شده اند… سبز میشوند…

ما ای گل اگر خار تو هستیم ببخش گر باعث آزار تو هستیم ببخش سوگند به عمر کم زهرا ما را یک عمر اگر عار تو هستیم ببخش

ما اول شخص جمع نیست … از من اگر می پرسی ، تو اول شخص همه ی جمع های دنیایی ….!

مَهـــــدی جآن . . . پــُل صراط ، چــــــشم های توست ؛ از چشمت که بیفتم ، روزگارم جهـنـــّــــــــم میشود . . . *یا مولای شقی من خالفکم و سعد من اطاعکم*

لب را که پر آه مي کنم ،مي بيني عمري که تباه مي کنم ،مي بيني مُردم ز خجالت چو شنيدم آقا وقتي که گناه مي کنم ،مي بيني …

گلایه‎ام ز دلی هست كه بی تو مضطر نیست دو چشم بی هنری كه بدون تو، تر نیست گلایه‎ام ز زبانی كه بی حیا گشته و گوش‎ها كه برای گناه‎ها كَر نیست گلایه‎ام ز محبین مدعی چو من است كه با زیادی ما، غربت تو كمتر نیست!

جمعه ها یک یک همه در سبقت همدیگرند غفلت ما و فرار جمعه ها فعلا همین !

گل همیشه بهارم خدا کند که بیایی اسیر طعنه خارم خدا کند که بیایی پیام روشن باران خدا کند که بیایی شکسته قامت گلدان خدا کند که بیایی