اسلام شناسی -شمیم یار

کجاست منتظر تو ؟ چه انتظار غریبی؟ تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی… عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت چه کودکانه سپردیم دل به بازی قسمت چه بی خیال نشستیم. چه کوششی؟ چه وفایی؟ فقط نشستیم و گفتیم خدا کند که بیایی…

ساعات عمرمن همگی غرق غم گذشت دست مرا بگیرکه آب ازسرم گذشت تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت مولا، شمار درد دلم، بی نهایت است تعداد درد من به خدا از رقم گذشت

کاشکی آمده بودی و زمین سرد نبود این همه روی زمین آدم نامرد نبود خسته ام ! مهدیِ من ! حال مرا می فهمی؟ حال من را که نصیبم به جز از درد نبود

کاش بر خیمه ی سبزت گذرم می افتاد کاش بر صورت ماهت نظرم می افتاد کاش از چشم تر تو دو سه قطره باران پسرفاطمه(س) بر چشم ترم می افتاد…

کاش از دلبر نشانی داشتیم بر سر کویش مکانی داشتیم از برای مهدی صاحب الزمان کاش در دل جمکرانی داشتیم ..

فقط دليل جدايي ز تو، گنـــــــــاه من است… ثمر از اين همه غفلت دل سياه من است… اللهم عجل لولیک الفرج

فرض کن حضرت مهدی(عج) به تو مهمان گردد ظاهرت هست چنانیکه خجالت نکشی باطنت هست پسندیده صاحب نظری خانه ات لایق او هست که مهمان گردد

عمری در آرزوی وصال تو سوختیم با یاد آفتاب جمال تو سوختیم ما را اگر چه چشم تماشا نداده اند ای غایب از نظر به خیال تو سوختیم . . .

  راحت همگی به راحتی تن دادیم یک مشت شعار نامعین دادیم هر هفته غروب جمعه ها ما تنها آموزش منتظر نشستن دادیم

  عـمـری به انتظار نشــستـم نیــامــدی چـشم از همه به غیر تو بستم نیامدی ای مـایـه امــیـد بــشــر، رشــتــه امـیـد از هرکســی بجـز تو گـسـستم نیامدی