بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
در آرزوى حشر با محبوب
در سرود اميد وعشق، زيارت عاشورا، آرزو مى کنيم که در مقام محمود با آن سروران باشيم واين درخواست از طبيعت وجوهره محبت بر مى خيزد: واسئله ان يبلغنى المقام المحمود لکم عند الله. واز خداوند مى خواهم که مرا به مقام محمود که جايگاه شما در نزد خداست برساند. در مقدمه اين عبارت نيز چنين عرضه مى داريم: فاسئل الله الذى اکرمنى بمعرفتکم ومعرفه اوليائکم ورزقنى البرائه من اعدائکم ان يجعلنى معکم فى الدنيا والاخره. از خداوند که به من شناخت شما واولياى شما را کرامت نموده وتوفيق بيزارى از دشمنان شما را عطا فرموده مى خواهم که مرا در دنيا وآخرت نيز با شما قرار دهد. بنابر اين، در جايگاه آنان بودن در نزد خدا دنباله معرفت است ومعرفت، لازمه محبت وولايت. اين خواستن نيز که از عمق وجود عاشق بر مى خيزد از ثمرات شيرين معرفت است وبه خاطر جاودانگى جهان وانسان، محبت ومعرفت نيز همواره با او خواهد بود وهمراه او در عوالم بعد حشر ونشر خواهد داشت. ودر آخرين بخش سرود عاشقان قهرمان کربلا، در خاضعانه ترين حالات هنگامى که پيشانى بر خاک مى سايند، چنين مناجات مى کنند: اللهم لک الحمد حمد الشاکرين لک على مصابهم…. اللهم ارزقنى شفاعه الحسين يوم الورود وثبت لى قدم صدق عندک مع الحسين واصحاب الحسين الذين بذلوا مهجهم دون الحسين عليه السلام. خدايا! سپاس تو را، سپاس شاکران بر مصيبتشان…. خداوندا! شفاعت امام حسين (عليه السلام) را در روز قيامت نصيبم فرما ونزد خودت به من گام استوار عطا کن که با حسين (عليه السلام) واصحاب او باشم، آنان که از جان خود در رکاب او گذاشتند.
لازمه صدق قدم (گام استوار) وفاى به اوست ومفهوم جمله چنين مى نمايد که: مى خواهم در دنيا وآخرت عاشق ودلباخته حسين عليه السلام باشم که از اين عشق ومحبت وفداکارى هرگز دست بر ندارم. منتظران قدوم امام غايب از نظر، در سوز فراق او، با خداوندشان در دعاى مربوط به او (عجل الله تعالى فرجه) که ابتداى آن با جمله اللهم ادفع عن وليک شروع مى شود چنين نجوا مى کنند: حتى تحشرنا يوم القيمه فى انصاره واعوانه ومقويه سلطانه… تجعلنا فى الجنه معه. خداوندا ما را در روز قيامت در زمره انصار ومددکاران وتقويت کنندگان پيروزى وسلطنت قرار ده… ودر بهشت همراه او محشور کن. ودر نيايش جمعى وگروهى محبوبهاى جهان – يعنى زيارت جامعه – مى گوئيم: اسئلک ان تدخلنى فى جمله العارفين بهم وبحقهم وفى زمره المرحومين بشفاعتهم انک ارحم الراحمين. از تو مى خواهم مرا از کسانى که به مقام امامان (عليهم السلام) معرفت حاصل کرده اند قرار دهى ودر روز حشر نيز در زمره آنان که به خاطر شفاعت آنان مورد رحمت قرار گرفته اند. ودر فراز ديگر مى خوانيم: وجعلنى ممن يقتص آثارکم ويسلک سبيلکم ويهتدى بهديکم ويحشر فى زمرتکم. خداوند مرا از کسانى قرار دهد که در پى شما بوده، به راه شما سلوک مى نمايند وبه هدايت شما مهتدى ودر جمع وگروه شما محشور مى گردند. ادعيه وآثار اسلامى از اين مضمون مملو است که شيعيان خواستار حشر با محبوبهاى خود، ائمه عليهم السلام، هستند واين آرزو ومحبت در هم تاثير متقابل دارند.
