موقت بودن ازدواج موقت
پرسش: بر اساس تحقيقات دربارة زنان صيغهاي، بسياري از آنها ازدواج موقت را، بهعنوان يک مکانيزم دفاعي رواني، براي کاهش اضطراب و رفع نيازهاي عاطفي، پذيرفتهاند و ناهشيارانه براي رسيدن به آرامش بيشتر به اين کار روي آوردهاند. آنان پس از اينکه با مرد يا مرداني هستند و ميبينند که پس از وابستگي رواني، چگونه راحت او را کنار ميزنند، دچار پژمردگي و افسردگي ميشوند. آيا مردي که با احساسات يک زن بيپناه اينگونه بازي ميكند، گناهکار نيست؟
پاسخ: ازدواج موقت، چنانکه از نامش پيداست، پايان و انتهايي دارد و زنان بايد ازنظر عاطفي خود را به شوهر موقت وابسته نکنند تا از آسيبها مصون بمانند؛ البته جايز نيست که مردي بهدروغ وعدة ازدواج دائم به آنان دهد و خلف وعده کند.[1]
تذكر روان شناختي:
2- اغلب زنان صيغهاي، اين ازدواج را به عنوان از ستون به ستون فرج است مينگرند؛ يعني از همان اول اميد دارند كه اين ازدواج ، به دائم بودن ختم شود. در ازدواج موقت مرد نبايد به اين نياز يك طرفه بنگرد و بايد انصاف را رعايت كند. مديريت رابطه در ازدواج موقت به دست مرد است او نبايد كاري كند كه زن به او وابسته شود به طوري كه دل كندن از او برايش دشوار شود و پيوسته بايد موقت بودن اين رابطه بيان شود، زمينههاي وابستگي رفع و دفع شود. البته افرادي كه مشكلات شخصيتي، افسردگي، اضطراب دارند، احتمال اين كه در اين رابطه وابستگي شديدي پيدا كنند خيلي زياد است.
2.البته ازدواج موقت فلسفة خاص دارد و براي هوسراني نيست. بنابراين نبايد مردان با روي آوردن به اين ازدواج از زندگي خود بازمانند. جوانان بايد تلاش كنند تا ازدواج دائم كنند افرادي كه ذواق هستند و رابطه هاي متعدد( آزاد يا صيغه) را تجربه ميكنند، در زندگي خود از «رضايت زناشويي» برخوردار نيستند و ممكن است اين امر سبب مشاجرات و حتي جدايي آنها شود.[2]
…….
پی نوشت :
1.سيدمحمدتقي علوي و محمدحسين قديري، مشاوره زير گنبد فيروزه اي(استفتائات فقهي در حوزه مشاوره و درمان درماني)، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني قم(ره)، ص68.
2. م. ح قديري، وبلاگ زندگي آرام پرشين بلاگ دات آي آر