فضیلت ازدواج موقت
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«هر کس به این سنت الهی عمل کند و آنگاه غسل نماید، خداوند از هر قطره آب غسلش هفتاد ملائکه می آفریند تا برای وی استغفار نمایند تا روز رستاخیز و لعنت بر کسانی که منکر متعه هستند تا روز قیامت» (سفینه البحار، محدّث قمی، ۲ /۵۲۱) .
عبدالله بن سِنان می گوید: امام صادق علیه السلام فرمودند:
«خداوند شراب و مُسکرات را بر شیعیان ما حرام کرده، در عِوَض، مُتعه را برای آنها قرار داده است». (وسائل الشّیعه، شیخ حرّ عاملی، ج ۲۱/ ص ۷) .
ترویج ازدواج موقت در فرهنگ شیعه و اهل بیت علیهم السلام آنقدر اهمیت دارد که هر کس از ترویج این فرهنگ مُمانعت نماید، ملائک تا روز قیامت بر او لعنت می فرستند.
در مضمون روایتی از امام رضا علیه السلام آمده:
کسانی که تصمیم می گیرند یا عهد می کنند ازدواج موقت نکنند، با خدا عهد کرده اند که اطاعت او را به جای نیاورند که این افراد معصیت کار هستند؛ زیرا عمل به مورد نذر باید از ترک آن ترجیح داشته باشد و ترک متعه شاید انسان را به گناه اندازد.
موسی هَمْدانی از فردی نقل می کند که امام صادق علیه السلام فرمودند:
«هیچ مُتعَه کننده ای نیست مگر اینکه وقتی غسل می کند خدا برای هر قطره آبی که از او می ریزد، هفتاد فرشته می آیند که تا روز قیامت برای او استغفار کنند و بر هر کس که مانع ازدواج موقت شد لعنت بفرستند؛ تازه این قدری از تواب متعه و گناهِ منع کننده ی آن می باشد» (رساله ی مُتعه یا ازدواج موقت، شیخ مفید، سی دی نور ۲) .
همان گونه که دین مبین اسلام برای غرایز انسانی اهمیت قائل است، نسبت به امر ازدواج موقت، تشویق و ترغیب می کند. در عین حال از زیاده روی در متعه نیز ممانعت کرده است.
محمد بن شمعون گفت: امام کاظم علیه السلام به بعضی از یاران نوشتند:
زیاده روی در متعه نکنید و برای برپائی سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عمل کنید که آن کار شما را از همسران خود باز ندارد تا باعث عصبانی شدن آنها گردد و در اثر عصبانیت، حق را (مشروعیت و اهمیت متعه را) انکار کنند و بر ما که شما را به آن کار وا داشتیم، نفرین و لعنت بفرستند! (که این امر موجب کفر و ارتداد زنان نیز بشود). (کتاب متعه، شیخ مفید سی دی نور ۲) .
متأسفانه در مواردی به خاطر حرکات نادرست از سوی بعضی اشخاص در متعه، طوری فرهنگ سازی شده که اگر فردی بخواهد ازدواج کند حتماً این تصمیم گیری از روی شهوترانی است. بهتر است افرادی که به این کار مُبادَرَت می ورزند، کمی هم به مصالح اسلام و شیوه های رفتاری ائمه ی اطهار علیهم السلام توجه داشته باشند.
گاهی به خاطر کم توجهی افراد مؤمن و متشخّص و سرشناس در محل ها، ایشان باکسی ازدواج موقت می نمایند که این موضوع باعت هتک مقدسات دینی، به خاطر برداشت های غلط و کج فهمی می شود.
مثلاً سهل بن زیاد می گوید: از چند نفر از اصحاب امام صادق علیه السلام شنیدم که حضرت می فرمود:
شما از ازدواج موقت در مکه و مدینه به خاطر من چشم پوشی کنید؛ زیرا شما با من رفت و آمد می کنید، می ترسم شما را بگیرند و اتهام زنا بزنند و بعد بگویند که یکی از اصحاب و پیروان امام جعفر صادق علیه السلام می باشد!
علت نهی امام صادق علیه السلام از ازدواج موقت در مکه و مدینه، حادثه ای بود که برای اَبان بن تَغلِب که یکی از راویان حدیث و اصحاب امام صادق علیه السلام بود پیش آمد. چون در مکه زنی بود که اَبان هر وقت به مکه می رفت او را صیغه می کرد و اختلاف بین آنها در گرفتن مال زیادتر پیش آمد. زن نقشه ای کشید و او را در صندوق کرد و به وسیله ی حمّالها صندوق را به جلوی مسجد بردند و زن، اَبان را تهدید کرد که اگر پول بیشتر ندهد به مردم خواهد گفت که او از من در خواست زنا میکند و اَبان وقتی از داخل صندوق هزار درهم به او وعده داد، او را آزاد کرد و نهی امام علیه السلام به خاطر این بود که مبادا به تهمت زنا یارانش را بگیرند و شلاق بزنند و بگویند که یاران امام چنان هستند!