محبت در احاديث

محبت در احاديث

گنجينه بى انتهاى روايات ما نيز که بيان وتوضيح وتفسير قرآن هستند مملو وسرشار از بحث محبت در جنبه هاى گوناگون وابعاد مختلفه آن است ودر اين زمينه کتب وجوامع روائى وحديثى وتفسيرى ما نکته اى را فروگذار نکرده اند: احاديث پيرامون مقوله محبت وعشق آن قدر زياد است که به آسانى نمى توان آنها را احصاء نمود. مثلا در کتاب شريف کافى ابواب ذيل در کتاب ايمان وکفر جلب توجه مى کند: باب المداراه: باب مدارا نمودن باب الرفق: باب رفاقت باب الحب فى الله والبغض فى الله: باب دوستى ودشمنى در راه خدا باب صله الرحم: باب صله رحم باب البر بالوالدين: باب نيکى به پدر ومادر باب اخوه المؤمنين بعضهم لبعض: باب برادرى مؤمنان با يک ديگر باب التراحم والتعاطف: باب رحم ومحبت کردن نسبت به يک ديگر باب زياره الاخوان: باب ديدار برادران با يک ديگر باب المصافحه: باب مصافحه نمودن باب المعانقه: باب معانقه باب التقبيل: باب بوسيدن باب تذاکر الاخوان: باب مذاکره با برادران باب فى الطاف المؤمن واکرامه: باب اظهار محبت وتکريم به مؤمن باب فى سکون المؤمن الى المؤمن: باب آرامش مؤمن به مؤمن باب الدعاء للاخوان بظهر الغيب: باب دعا براى برادران در غياب آنها باب حسن المعاشره: باب حسن معاشرت باب التحبب الى الناس والتودد اليهم: باب محبت ودوستى به مردم کردن باب اخبار الرجل اخاه لحبه: خبر دادن انسان برادرش را که او را دوست مى دارد باب التسليم: باب سلام کردن باب التکاتب: باب مکاتبه کردن نگارنده در بررسى اجمالى احاديث در کتب حديثى مانند بحار الانوار علامه مجلسى رحمه الله عليه وساير کتب حديث، ابواب زير را به دست آورده است: – محبت خدا به انسان – محبت انسان به خدا – محبت اهل البيت عليهم السلام به شيعيان – محبت شيعيان به ائمه اطهار عليهم السلام – محبت به والدين – محبت به اولاد – محبت به استاد – محبت به شاگرد – ايمان يعنى حب وبغض – محبت به برادران دينى – خواص وآثار محبت – محبت دنيا واشرار – محبت کر وکور مى کند – محبت ممدوح – محبت مذموم البته، فصل بنديهاى اين نوشته به ترتيب اين ابواب نيست بلکه ترتيب خاص ديگرى دارد که در صفحات آينده خواهيد ديد – ان شاء الله. نمونه بارز تاکيد روايات بر محبت، حديث زيرا است: کل امر ذى بال لم يذکر فيه بسم الله الرحمن الرحيم فهو ابتر.(12)

هر کار ارزشمندى اگر با بسم الله الرحمن الرحيم آغاز نگردد ناتمام خواهد ماند. البته، اهميت آغاز هر کارى با اين کلمه طيبه به خاطر خواصى است که از جمله آن يادآورى دو صفت از صفات حق تعالى مى باشد که منبع جوشش وفوران رحمت رحمانيه ورحيميه است وشامل دنيا وآخرت ومؤمن وکافر خواهد بود. چرا که رحيم اسم عام است ومعناى خاص دارد (يعنى انسانها نيز مى توانند اين نام را بر فرزندان خود بگذارند اما معناى آن مخصوص به رحمت حق تعالى به افراد خاصى است. (ورحمان اسم خاص با معناى عام است. (يعنى انسانها از نامگذارى به آن ممنوع شده اند ومعناى آن رحمت واسعه خداوند بر تمامى موجودات است. (ديگر مطالب حديثى را در ضمن مباحث آينده خواهيد ديد).

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.