بیاد امام زمان مظلوم و غریبم اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
مجالس ذکر ائمه طاهرين
خاندان پاک پيامبر صلى الله عليه وآله که محور عواطف ومحبتهاى زلال وخدائى شيعيانشان هستند در ادامه سير بى امان آنها به سوى مقام قرب به آنان سفارش مى کنند که گرد هم جمع شوند ونام خدا را به زبان آورند، يعنى محافل انس تشکيل دهند وبا بهره گيرى از دستورهاى عملى پيشوايان معصومشان سلام الله عليهم اجمعين – ونه با استفاده از بافته هاى شيطانى وگمراه کننده که نظاير آن بى شمار است – حلقه ذکر تشکيل دهند واز فضائل ومناقب اين نامهاى راستين خدا – ائمه هدى عليهم السلام – بهره برگيرند. در اين رابطه به روايات زير توجه کنيد:
1 – قال رسول الله صلى الله عليه وآله: بادروا الى رياض الجنه. قيل: يا رسول الله وما رياض الجنه؟ قال: حلق الذکر.(1)
پيامبر صلى الله عليه وآله فرمودند: به جانب باغهاى بهشت بشتابيد. عرض شد: اى رسول خدا! باغهاى بهشت کدامند؟ فرمود: حلقه هاى ياد خدا.
2- قال لقمان لابنه: يا بنى اختر المجالس على عينک فان رايت قوما يذکرون الله فاجلس معهم. فان تکن عالما ينفعک علمک وان تکن جاهلا علموک، ولعل الله ان يظلهم برحمه فيعمک معهم. واذا رايت قوما لا يذکرون الله فلا تجلس معهم فانک ان تکن عالما لا ينفعک علمک وان تکن جاهلا يزيدوک جهلا، ولعل الله ان يظلهم بعقوبه فيعمک معهم.(2)
لقمان حکيم به فرزندش مى فرمايد: اى پسرکم! مجالس را با بينش روشن انتخاب کن. اگر گروهى را ديدى که ذکر خدا را مى کنند با آنان همنشينى کن، زيرا اگر عالم باشى از علمت بهره مى برى واگر جاهل باشى تعليمت مى دهند وشايد خداوند سايه رحمتش را بر سر آنان گسترد، پس تو نيز مورد رحمت قرار گيرى. واگر گروهى را ديد که به ياد خدا نيستند با آنان همنشينى نکن، زيرا اگر عالم باشى علمت به تو سودى نمى بخشد واگر جاهل باشى جهلت را بيشتر مى کنند وچه بسا که عقوبتى بر ايشان فرا رسد وتو را نيز فراگيرد.
3 – عن رسول الله صلى الله عليه وآله انه خرج على اصحابه فقال: ارتعوا فى رياض الجنه. قالوا: يا رسول الله وما رياض الجنه؟ قال: مجالس الذکر.(3)
پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله روزى با اصحاب خود برخورد نمود وفرمودند: از ثمرات باغهاى بهشت بهره گيريد گفتند: اى رسول خدا! باغهاى بهشت کدامند؟ فرمودند: مجالس ذکر خدا.
4 – عن الصادق عليه السلام قال: ما اجتمع قوم فى مجلس لم يذکروا الله ولم يذکرونا الا کان ذلک المجلس حسره عليهم يوم القيامه.(4)
امام صادق عليه السلام فرمودند: اگر مردمى در مجلسى جمع شوند وياد خدا وياد ما نباشند آن مجلس برايشان در روز قيامت موجب حسرت خواهد شد.
5 – روى الحسن بن ابى الحسن الديلمى عن النبى صلى الله عليه وآله ان الملائکه يمرون على حلق الذکر فيقومون على روسهم ويبکون لبکائهم ويومنون على دعائهم فاذا صعدوا الى السماء يقول الله تعالى: يا ملائکتى اين کنتم؟ وهو اعلم. فيقولون: يا ربنا انا حضرنا مجلسا من مجالس الذکر فراينا اقواما يسبحونک ويمجدونک ويقدسونک ويخافون نارک. فيقول الله سبحانه: يا ملائکتى ازووها عنهم واشهدکم انى قد غفرت لهم وامنتهم مما يخافون. فيقولون: ربنا ان فيهم فلانا وانه لم يذکرک. فيقول الله تعالى: قد غفرت له بمجالسته لهم فان الذاکرين من لا يشقى بهم جليسهم.(5)
حسن بن ابى الحسن ديلمى از پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله نقل مى کند که آن حضرت فرمودند: فرشتگان بر حلقه هاى ذکر مى گذرند، پس بر سر آنان ايستاده، بر گريه آنان مى گريند وبراى دعاهايشان آمين مى گويند وهنگامى که به آسمان صعود مى کنند خداوند متعال فرمايد اى ملائکه من کجا بوديد؟ در حالى که خداوند داناتر به کار آنهاست. پس مى گويند: پروردگارا!
ما در مجلسى از مجالس ذکر حاضر شده واقوامى را ديديم که تو را تسبيح وتمجيد وتقديس مى کردند واز آتش تو مى ترسيدند. پس خداوند مى فرمايد: اى فرشتگان من! آتش را از آنان دور کنيد ومن شما را شاهد مى گيرم که آنان را بخشيدم واز آنچه مى ترسيدند در امن قرار دادم. پس مى گويند: پروردگارا! در ميان آنان کسى است که به ياد تو نيست. خداوند مى فرمايد: او را نيز به خاطر همنشينى با آنان بخشيدم، زيرا همنشين ذاکران به شقاوت نمى رود. بر پايه اين توصيه محبت آميز، از زمان امامان معصوم عليهم السلام تا کنون رسم شيعه چنين بوده که مجالس ذکر وحلقات ياد تشکيل مى داده ودر اين مجالس محدثان ودانشمندان بزرگوار عالم تشيع شرکت جسته وشاگردان مکتب اهل بيت عليهم السلام در پاى کرسى درسشان خاضعانه زانو مى زده وبه ذکر خدا واصول اعتقادات وذکر پيامبر صلى الله عليه وآله واولاد گرامى اش صلوات الله عليهم اجمعين وفضائل ومناقب آنان مى پرداخته اند وهر کسى روايتى در فضائل ومناقب اسماء حسناى الهى – ائمه عليهم السلام – به ياد داشته قرائت مى کرده است وکاتبان آنها را مى نوشته اند وهمين جلسات ذکر بود که از خود آثارى بنام، همچون امالى (ديکته شده) باقى گذاشت که در ميان کتب شيعه حائز جايگاهى رفيع وارزشمند شده اند.(6)
وچه بسيار تاسف بار واندوهناک است که اين رسم امروزه از ميان ما مدعيان پيروى اهل بيت عليهم السلام بر چيده شده است. اگر چه به کورى چشم دشمنان تشيع وخاندان عصمت وطهارت، سلام الله عليهم مجالس وعظ وخطابه وبيان عقايد واخلاق وفقه ومجالس تعزيه وسوگوارى از رونق خاصى برخوردار است اما آن شکل زيبا ودست نخورده را که از روى کتب ومتون مورد اعتماد، احاديث فضائل ومناقب ائمه عليهم السلام بررسى شود متروک ومنسوخ گشته، وهم اکنون جاى آن دارد که در اين وانفساى تبليغات سوء وگسترده پاسداران شب، ودشمنان نور ولايت، گويندگان مذهبى ووعاظ، سنت ديرينه بزرگان دين را زنده کنند، وباز آن مجالس ذکر را احياء نموده، با تکيه بر کتب ونوشته هاى حديثى، مجالس قرائت حديث تشکيل دهند، باشد که بدين طريق سموم مهلک منتشره از جانب دشمنان مکتب تشيع، پيرامون مقام شامخ ائمه اثنى عشر صلوات الله عليهم دفع شود وشرشان به خودشان بازگردد.
