فراموش کردن ياد محبوب زندگى پر مشقت را نتيجه مى دهد

فراموش کردن ياد محبوب زندگى پر مشقت را نتيجه مى دهد

ياد يار بى انباز يعنى خداى عز وجل به کارهاى انسان نظام مى بخشد وبراى خود او آرامش وامنيت خاطر تحصيل مى کند، حال آن که فراموش کردن او موجب تشتت فکر وانديشه وپريشانى در امور زندگى مى گردد، چرا که خود او مى فرمايد: (ومن اعرض عن ذکرى فان له معيشه ضنکا ونحشره يوم القيمه اعمى قال رب لم حشرتنى اعمى وقد کنت بصيرا قال کذلک اتتک آياتنا فنسيتها وکذلک اليوم تنسى).(7)

هر کس از ياد من اعراض کند زندگانى سخت وپر مشقتى خواهد داشت ودر روز قيامت نابينا محشور خواهد شد. در آن روز مى گويد: پروردگارا! چرا مرا نابينا محشور کردى حال آن که من در دنيا بينا بوده ام؟! خداوند مى فرمايد: اين چنين آيات ما نزد تو آمد وتو آنها را فراموش کردى، پس امروز هم تو فراموش مى شوى. مى بينيم که اعراض از ذکر يار موجب کورى دل مى گردد که تحقق عينى آن، کورى در آخرت است، چون کسى که در دنيا چشم جان نگشود ويارش را که در جلوه گاههاى هميشگى رخ مى نمايد (اينما تولوا فثم وجه الله).(8)

نديد در آخرت نيز هنگام لقاى او کور ونابينا خواهد بود. مى دانيم که امامان طاهرمان عليهم السلام، اسم خدا وروى خدا ودست وزبان وخون وخواسته اويند. بنابر اين اعراض از نام آنها نيز معيشت تنگ ونابينائى در آخرت خواهد آورد. به روايت زير توجه مى کنيم: عن ابى عبد الله عليه السلام فى قول الله عز وجل: ومن اعرض عن ذکرى فان له معيشه ضنکا قال: يعنى به ولايه امير المؤمنين عليه السلام. قال: قلت: ونحشره يوم القيمه اعمى؟ قال: اعمى البصيره فى الاخره واعمى القلب فى الدنيا عن ولايه امير المؤمنين عليه السلام وهو متحير فى الاخره يقول: رب لم حشرتنى اعمى وقد کنت بصيرا، قال کذلک اتتک آياتنا، (قال: الايات الائمه عليهم السلام) فنسيتها کذلک اليوم تنسى. يعنى ترکتها وکذلک اليوم تترک فى النار کما ترکت الائمه عليهم السلام ولم تطع امرهم ولم تسمع قولهم….(9)

امام صادق عليه السلام در تاويل آيه هر کس از من اعراض کند زندگانى سخت وپر مشقتى خواهد داشت فرمودند: مقصود، ولايت امير المؤمنين عليه السلام است. راوى گويد: گفتم: ودر روز قيامت او را کور محشور مى کنيم؟ فرمودند: کسى که در دنيا از ولايت امير المؤمنين (عليه السلام) کور دل باشد در آخرت چشم او نابينا خواهد بود. چنين کسى در آخرت متحير خواهد بود که مى گويد: پروردگارا! چرا مرا کور محشور کردى در حالى که در دنيا بينا بودم؟ خداوند مى فرمايد: اين چنين آيات ما نزد تو آمد (امام عليه السلام فرمودند: آيات ائمه عليهم السلام هستند) وتو آنها را فراموش کردى، پس امروز هم تو فراموش مى شوى. يعنى ولايت را ترک کردى وامروز در ميان آتش متروک مى شوى همان طور که ائمه عليهم السلام را در دنيا ترک کرده اطاعتشان نکردى وقولشان را نشنيدى…