اسلام شناسی -شمیم یار

آن که می گفت: ز یک گل نشود فصل بهار چه خبر داشت که همچون تو گلی می روید

عصا ره ی همه ی گل های احمدی، مهدی است گل همیشه بهار محمدی، مهدی است

فارس حجاز ! یار دلنواز! کی شود برای لحظه ای امید من! ز سرزمین سینه ام گذر کنی ؟

ای بهانه ی تمام اشک های صبح جمعه ام! ناله های ندبه ام! چه می شود به این نگاه بی رمق نظر کنی؟!

با سمند سرکش شراب عشق تو ندبه می کنم : (( حبیب من کجاست ؟ ماه من، تمام هستی ام کجاست ؟ آی آسمان بگو به من که حجت خدا، روح آفتاب محور زمین تمام عشق فاطمه، مهدی ام کجاست؟!))

این جمعه هم گذشت و تو اما نیامدی ای روح آسمانی دریا نیامدی ای از تبار آینه ها ای حضور سبز ای آ خرین ذخیره طه نیامدی

امشب نشسته بر دلم غم های عالم بی تو گذشت این جمعه هم آقای عالم این جمعه هم از تو خبر حتی نیامد شب آمد و من ماندم و غم های عالم

عمری به انتظار نشستم، نیامدی دل را به روی غیر تو بستم، نیامدی ای خضر راه گم شدگان در مسیر عشق چشم انتظار هر چه نشستم، نیامدی گفتند سبز پوش تو از کعبه می رسد هر جمعه رو به کعبه نشستم نیامدی

برای ما که خسته ایم ودل شکسته ایم، نه ولی برای عده ای چه خوب شد، نیامدی تمام طول هفته را در انتظار جمعه ام دوباره صبح، ظهر، نه غروب شد، نیامدی

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد، نیامدی چه اشک ها به چهره ها رسوب شد، نیامدی خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن خدای ما دوباره سنگ وچوب شد، نیامدی