اسلام شناسی -شمیم یار

زمین دلتنگ و مهدى بیقراراست‏ / فلک شیدا، پریشان روزگار است‏ دلا، آدیـنه شد، دلبر نیامد / غروب انتظارم سرنــیامد همه دلها پر از آه وغم و درد / همه آلاله‏ها پــژمرده و زرد . . .

در تمناي نگاهت بي قرارم تا بيايي من ظهور لحظه ها را مي شمارم تا بيايي خاک لايق نيست تا به رويش پا گذاري در مسيرت جان فشانم، گل بکارم، تا بيايي . .

یا بقیه الله شاید خدایت نیامدنت را فرصتی دیگر برای من قرار داده است تا وقتی که تو می آیی دل ناپاک من، پاک پاک باشد.

ای آرمان همه چشم انتظاران دنیا نیازمند ظهور توست، و قلب انسانها به شوق زیارت روی دلربای تو می تپد. ای قلب عالم امكان !!

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخورنه ؛ غم می‌خورم ؛ غم می‌خورم بخاطر روزهایی که نبوده‌ای تا لحظات تلخ غم را کنارم باشی. غم می‌خورم به خاطر روزهایی که به یادت نبوده‌ام و با گناه شب شده‌اند. همان روزهایی که در تقویم خاطره‌ها در منجلاب گناه و زشتی با قلم جهل ثبت کرده‌ام

ای سفر کرده بیا سوی من و شاد بیا هر زمانی که غمم در دلت افتاد بیا عمر چون برگ خزان ست و اجل همچو نسیم فرصتی نیست شتابی کن و چون باد بیا

تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟! تا کی اسیر لذّت عصیان شدن؟! بس است خسته شدم از این همه بازی روزگار مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است

کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست یوسف! ظهور کن که پریشان شدن بس است گریه … فراق … گریه … فراق … این چه رسمی است؟! دیگر بس است این همه گریان شدن بس است

تـو آفتاب گـران سـنـگ عـرصـه امـیـد جهـان به‌راه تو چشم انتظار می‌بینم رخ کریم تو از کعبه می دمد فردای ازیـن سـرای گـل روزگار می‌بـینم بتاب شمس پس ابر غیب، ای موعود زمـانه در کـف قـوم شـرار می‌بـینــم

مقام و حجر و حجرناودان و زمزم مهر چو مستجار درت، خاکسار می‌بینم به عشق روی تو بوسند حاجیان عرفات تـو را فــروغ سـمـاوات یـار می‌بـیـنـم