اسلام شناسی -شمیم یار

از پرده درآ امام معصوم ای منتقم حسین مظلوم بر شیعه ی خود عنایتی کن از بهر بشر حکایتی کن از حق بطلب ظهور خود را کن جلوه دگر حضور خود را

گل نرگس چه شود، بوسه به پایت بزنم  تابه کی خسته دل از دور صدایت بزنم  گل نرگس نکندمهر، زمن برداری  داغ دیدار رخت رابه دلم بگذاری

گــــــل زهرا به عشقت آشنایم می کنی یا نه؟ آقا نماز شب که میخوانی دعایم میکنی یا نه؟ اگر چه من رفیق نیمه راه و بی وفا بودم چو عباس بن حیدر با وفایم می کنی یا نه؟

گفتم : خدا کند که بيايي… گفت : خدا کند که بخواهی…

گرچه می دانم چرا دلواپسی آقا ! ولی غصه ی ما را نخور، يک روز آدم می شويم ما که با خشکيدگی چشمه های چشممان روضه ی جدت که باشد مثل زمزم می شويم دوستت داريم اما حيف عاشق نيستيم… بعد از اين عمری اگر باقی ست کم کم می شويم

با هر غروب جمعه دلم زار می زند چشم انتظار جمعه ی زیبای دیگری است اللهم عجل لولیک الفرج

در انتظار سبز تو دير  است  تا که عشق تو از سر به در کنيم                  در  انـتظار  سـبز تـو، جان را سپر کنيم آواز  صـد پرنـده مـيان سکوت ماست                  بـرگرد تـا زديـده، گل شـوق پر کنيم گفـتى صـداى پاى دلـم را شـنيده اى                  بـنشين کز ايـن سـرود، نوايى دگر کنيم بـنشين  …

شـب تا سحر شب چشمم                  در  اشک مـلـتـهبم گم گم کرده جـادهى شب را                  بــا  گريـه پاى تـبسم آواز  پنـجـرهـهـايـم                  سـوز مـلايم صـبر است تـنـها  مـسـافر  اشکم                  در  رقــص کنـد تـرنم امـيـدهـاى دروغـيـن                  در کوچه کوچه ى اين شهر رنگ سکوت گرفـتـنـد                 …

درد چين از  شـبستان شـب موى کسى                  بـر مشامم مى رسد بوى کسى روح  سرگردان من پر مى کشد                  چون کبـوتر بر سر کوى کسى مـى تپد در خويش دشت انتظار                  از سـمـند پر تکاپوى کسـى آسـمان دور زد از رنگين کمان                  در  هـواى طـاق ابروى کسى مـى  …

درد دل با يار قـلم  اجـازه  بـده تا كه عرض حال كنم                  ظـهور  مـهدى  مـوعود را سـؤال كنم دلـم گرفـت ودلـم را بـه يـك نوا دادم                  تـمـام بـغض دلـم را بـه واژه هـا دادم غروب  جمعه رسيده است وعطر شوق تو باز                  غـروب  جمعه رسيده است ووقت راز ونياز تـمام  هـفته …