عفو امام صادق از عصيان کنيز
سفيان ثورى وارد محضر شر يف امام صادق عليه السلام شد وآن حضرت را ديد که از ناراحتى رنگشان تغيير کرده. از سبب ناراحتى پرسيد، حضرت سلم الله عليه فرمود: من از رفتن افراد خانه به پشت بام نهى کرده بودم، حال که وارد خانه شدم ديدم کنيزى که مربى کودکى از کودکان من است به همراه کودک از پله هاى نردبان بالا مى رود. کنيز به مجرد ديدن من بخود لرزيد ومتحير شد وکودک از آغوش او پرت شده، وفات نمود. اما ناراحتى من از مرگ بچه نيست بلکه از اين است که در دل کنيز ترس ورعب آمده است. سفيان گويد: حضرت سلام الله عليه به کنيز فرمود: ناراحت نباش تو در راه خدا آزادى. اين جمله را دوبار تکرار فرمودند.(28)